مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بهتر است که در تشییع‌جنازه شرکت نکند.

تا یقین به موت او پیدا نکنید نمی‌توان او را میت دانست.

جستجو کنید اگر دیونى به مردم دارد قبل از هر چیز دین او را بپردازید و اگر واجباتى از او فوت‌شده قضا کنید و تا می‌توانید براى او صدقات و خیرات دهید؛ یعنى به مردم نیازمند به نیّت میّت خود کمک کنید.

هرگاه صاحب حقّ از صمیم دل گذشت کند، ذمّه میّت برى می‌شود; ولى اگر بستگان میّت می‌دانند که صاحب حقّ در اثر حیا یا اجبار چنین گفته، باید رضایت او را تحصیل کنند.

سزاوار است انسان در مرگ خويشاوندان، مخصوصاً در مرگ فرزند شكيبايى را از دست ندهد و هر وقت میت را ياد می‌کند «انا لله و انا الیه راجعون» بگويد و براى میت قرآن بخواند و طلب آمرزش كند.

مستحب است صاحبان عزا را تسلیت‌گویند، امّا اگر مدّتى گذشته است و خاطره مصيبت فراموش‌شده و به‌واسطه تسليت مصيبت يادشان می‌آید ترك آن بهتر است و نيز شايسته است تا سه روز براى اهل خانه میّت غذا بفرستند.

طلب مغفرت براى آن‌ها اشکالى ندارد; ولى اگر شرکت در این مجالس سبب ترویج این‌گونه اعمال گردد، جایز نیست.

شرکت در تشیع نکنند اما مراسم ترحیم برای اعدامی که از باب حدود باشد اشکالی ندارد.‌

اگر دارای فایده قابل‌توجهی باشد مانعی ندارد.

به مقدار کم اشکالى ندارد، ولى اگر اسراف باشد جایز نیست، مگر در مواردى که جنبه تعظیم شعائر داشته باشد و در آنجا اسراف محسوب نشود.