مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

تلقیح نطفه مرد بیگانه، شرعاً حرام است و فرزند حاصل نامشروع خواهد بود.بنابراین، جايز نيست نطفه مرد بيگانه را در رحم زنى وارد كنند، خواه با اجازه‏ آن زن باشد يا نه و خواه شوهر داشته باشد يا نه و خواه شوهرش اجازه بدهد يا نه؛ و هرگاه چنين كنند و بچه‌ای از آن متولّد شود اگر اين عمل به‌طور شبهه انجام‌شده مثل‌اینکه گمان مى‏كرد زن خود اوست و زن نيز گمان مى‏كرد نطفه شوهر اوست و بعدازآن معلوم شد چنين نبوده، در اين صورت بچه متعلّق به آن مرد و زن است و تمام احكام فرزند را دارد، ولى اگر اين كار از روى علم و عمد انجام گيرد بچه‌ای كه از آن متولّد می‌شود فرزند آن‌ها حساب نمی‌شود و احكام ارث و مانند آن را ندارد؛ ولى احكام محرمیت نسبت به صاحب نطفه، زن و بستگانشان جارى می‌شود.

پزشك موظّف است از زنانى كه در معرض باردارى هستند سؤال كند؛ و اگر بدون تحقيق داروى مضری بدهد مسئول است.

از كسى كمك می‌گیرد كه او را وضو دهد و اگر وضو گرفتن براى او شاق است، با كمك كسى تيمّم می‌کند؛ و اگر دسترسى به كسى نبود، باهمان حال نماز می‌خواند.

باید طبق آداب غسل ترتیبى یا ارتماسى آن‌ها را غسل دهند، یعنی بعد از نیت توسط خود بیمار، نخست سر و گردن، سپس نیمه راست و پس‌ازآن نیمه چپ را می‌شوید و رعایت این ترتیب، مستحب است؛ بنابراین اگر همه بدن به هر صورتی شسته شود غسل صحیح است.

دست زدن به مرده‏هايى كه مورد تشريح قرار می‌گیرند درصورتی‌که مسلمان باشد و آن را غسل داده باشند موجب غسل نمی‌گردد و در غيراين‏صورت بايد هر بار دست می‌زنند غسل مس ميّت كنند و اگر موجب عسر و حرج گردد می‌توانند به‌جای غسل، تيمّم نمايند، ولى اگر تشريح فقط روى استخوان‌های بدون گوشت، يا قسمت‌های گوشتى جداشده، مانند قلب و عروق و مغز و امثال آن صورت گيرد، غسل ندارد و اگر بتوانند از دستكش استفاده كنند در هيچ صورتى غسل ندارد.

خروج منى به هر صورت موجب غسل است، به‌شرط اينكه يقين حاصل شود؛ و هرگاه به خاطر عمل پروستات ذرات منى در بول مستهلك گردد، موجب جنابت نخواهد شد.

هرگاه موجب لمس و نظر حرام نشود مانعى ندارد; مگر اينكه ضرورت فردى يا اجتماعى ايجاب كند و در صورت ضرورت (به تشخيص اطبّاى مورد وثوق) مادام كه دسترسى به جنس موافق است، مراجعه به جنس مخالف جايز نیست.

در موارد ضرورت مانعى ندارد.‌

دلیل حرمت این است که زوجیت با فوت قطع می‌شود، به دلیل اینکه زن باید عده نگه دارد و ارث هم نمی‌برد.

پایان دادن به حاملگی در این سن جنین، تنها در صورتی جایز است که برای جان مادرخطری داشته باشد.

اشکالی ندارد.

آن مقدار كه می‌توانند، از سرايت به ساير اعضا جلوگيرى می‌کنند و بقيّه مانعى ندارد و نمازشان صحيح است.