چنین افرادی از حضور در مجامع و مکان های عمومی باید خودداری کنند و در صورتی که این کار سبب ابتلای دیگران به بیماری خطرناک منتهی به مرگ شود دیه تعلق می گیرد و آن کس که باعث شده، باید دیه را بپردازد و اگر فقط هزینه درمانی سنگینی دارد آن را باید بپردازد.
چنين آمارهايى درصورتی‌که از اطبّاى متعهد شنيده شود طبعاً موجب خوف ضرر می‌شود و روزه با آن واجب نيست.
در صورتی كه ضرر مهمّى به او مىرسد یا خطر مرگ برای او و سرایت به دیگران وجود دارد، بيمار نباید از درمان خودداری و یا آنرا قطع كند.
بيمارى صرع موجب خيار فسخ در عقد نكاح نيست; بنابراين اگر زوج بخواهد زوجه را طلاق دهد. چنانچه عروسى نموده‌اند بايد تمام مهر را بپردازد.
تغيير جنسیت اگر صورى باشد، جايز نيست و اگر واقعى باشد (اين امر در افراد دوجنسی واقع می‌شود) به‌عنوان درمان و ظاهر شدن جنسیت واقعى جايز و گاه واجب است.
درصورتی‌که واقعاً جان او درخطر باشد و جنین به چهارماهگی نرسیده باشد، مجاز است سقط‌جنین کند و دیه آن را به بیت‌المال بپردازد.
تنها در صورتى جایز است که این آموزش براى غیر هم‌جنس ضرورتى داشته باشد، یعنى بدون آن، تعلیمات کافى براى نجات جان بیماران از خطر یا بیمارى میسّر نشود.
درصورتی‌که ضرر قابل‌ملاحظه‌ای نداشته باشد و همسر راضى باشد، مانعى ندارد.
جايز است، هرچند بهتر است پول را در مقابل اعمالى كه روى آن مواد انجام می‌دهند بگيرند.
درصورتی‌که برخلاف مقرّرات جمهورى اسلامی باشد، يا منشأ ضرر و زيانى شود، جايز نيست.
