مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

فروش اعضایی که بدل دارد مانند یکی از دو کلیه درصورتی‌که خطرى براى دهنده ايجاد نكند و برای مقاصد پزشکی، اشکالی ندارد ولی بهتر آن است که پول را در مقابل اجازه برداشتن عضو بگیرد نه خود عضو.

اشکالی ندارد.

از هر دو گروه می‌توان خون را خريد.

اگر خون ناشي از زخم و جرح يا عفونت باشد و يا احتمال قوي باشد که مربوط به آن است غسل ندارد و بايد محل را تطهير کند و نمازها را بخواند ولي اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال می‌دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه‌های خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد؛ اما چنانچه نشانه‌های حیض را نداشته باشد و خون مربوط به عوارض رحم باشد استحاضه محسوب می‌شود; و در اين صورت چنانچه كم باشد، در حدّ لکّه‌های مختصر، غسل ندارد، ولى بايد براى هر نماز وضو بگيرد و بدن را بشويد و نماز بخواند و اگر خون جريان دارد غسل واجب می‌شود (یک غسل براى نماز صبح و غسل ديگر براى نماز ظهر و عصر و غسل سه براى نماز مغرب و عشا) و اگر غسل برايش ضرر يا مشقّت شديد دارد می‌تواند به‌جای آن تيمّم كند.

طبق آنچه بعضى از اطبّاى معروف گفته‌اند اين احتمال بسيار ضعيف است، پس نمی‌توان سقط‌جنین كرد.

اگر يقين داشته باشد يا احتمال دهد خون زخم يا جرّاحى است تكليفى براى او ايجاد نمی‌کند. تنها خود را می‌شوید و غسل و وضو به خاطر آن واجب نيست.همچنین درصورتی‌که رحم آن‌ها را به‌طور كامل برداشته باشند خونى كه می‌بینند عادت محسوب نمی‌شود و حکم خون زخم و مانند آن را دارد و برای نماز شستن آن خون‌ها کافی است؛ و در صورت طلاق احتیاط این است که عدّه نگه دارد.

در فرض مسئله پايان دادن به باردارى ظاهراً مانعى ندارد.

لمس و نظر بايد به مقدار ضرورت باشد و بيش از آن مجاز نيست. علاوه بر آنكه احراز شرايط فوق و رضايت بيمار و همسرش نيز لازم است.

شركت كردن او در نماز جماعت به اين صورت اشكال دارد، نماز خود را فرادى بخواند خداوند ثواب جماعت را به وى می‌دهد.

در مورد اهداء اعضاي افرادي که مرگ مغزي شده‌اند، تنها در صورتي جايز است که مرگ مغزي و نباتي مسجل شده باشد و احتياط آن است که از ورثه رضايت بگيرند.

هرگاه نطفه مرد را در رحم همسرش وارد كنند (خواه با استفاده از مقدّمات حلال يا حرام) فرزندى كه از او متولّد می‌شود حلال‌زاده است و متعلّق به آن مرد و زن است و تمام احكام فرزند را دارد (مانند ارث و نفقه و غير آن).

تزريق خون انسانى به انسان ديگر براى درمان بيمارى يا جرّاحى يا نجات جان او جايز است، خواه خون مسلمان باشد يا كافر غیر حربی، مرد باشد يا زن و خریدوفروش خون براى اين منظور مانعى ندارد.