مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آرى، موجب ضمان است.

هرگاه تشريح جهت احقاق حقوق اولياى دم باشد و آن‌ها حاضرند از حق خود بگذرند و تشريح صورت نگيرد، نبايد تشريح كرد. ولى اگر پيشگيرى از یک مشكل مهم اجتماعى متوقف بر اين كار باشد، رضايت آن‌ها شرط نيست.

ضامن است، مگر اينكه قبلاً به طور خصوصى يا به طور عام نسبت به خسارتها اعلام برائت كرده باشد.

جايز است و ديه هم ندارد.

طبيب به‌هرحال ضامن است، چون كوتاهى كرده است.

در صورت ضرورت جايز است.

۱ تا ۴. بر عهده طبيب است.

دست زدن به مرده‏هايى كه مورد تشريح قرار می‌گیرند درصورتی‌که مسلمان باشد و آن را غسل داده باشند موجب غسل نمی‌گردد و در غيراين‏صورت بايد هر بار دست می‌زنند غسل مس ميّت كنند و اگر موجب عسر و حرج گردد می‌توانند به‌جای غسل، تيمّم نمايند، ولى اگر تشريح فقط روى استخوان‌های بدون گوشت، يا قسمت‌های گوشتى جداشده، مانند قلب و عروق و مغز و امثال آن صورت گيرد، غسل ندارد و اگر بتوانند از دستكش استفاده كنند در هيچ صورتى غسل ندارد.

درصورتی‌که اين كار براى معالجه اجتناب‌ناپذیر باشد و از مريض يا اولياى او اجازه گرفته باشد، ضامن نيست. در غير اين صورت ضامن است.

جز در موارد ضرورت جايز نيست; و فرقى در ميان آن‌ها نيست.

تفاوتى ندارد.

نسبت به ضايعاتى كه در پوست آلت و تنگى مجرا و كج شدن به وجود آمده، طبق تشخيص كارشناس ارش تعلّق می‌گیرد و در مورد عدم بارورى، اگر پس از معالجه مشكل حل نشود آن نيز ارش دارد.