اين نماز در زمان حضور امام معصوم علیه‌السلام واجب است و بايد به جماعت خوانده شود، ولى در زمان ما كه امام معصوم علیه‌السلام غايب است مستحب است و میتوان آن را به جماعت يا فرادا خواند.
كسى كه خودش نماز و روزه قضا دارد و نماز و روزه پدر و مادر نيز بر او واجب شده، هركدام را اوّل به‌جا آورد صحيح است.
لازم نیست نماز و روزه‌های گذشته را قضا نمایند.
هر كس نماز واجب را در وقت آن ترك كند بايد قضاى آن را به‌جا آورد، هرچند در تمام‌وقت نماز خواب بوده، يا به‌واسطه بيمارى، يا مستى، نماز را نخوانده باشد (البته اگر از روی عمد نماز را ترک نماید گنهکار است و باید توبه نماید)، امّا كسى كه در تمام‌وقت بی‌هوش بوده، قضا بر او واجب نيست، همچنين كافرى كه مسلمان شده و زنى كه در حال حيض يا نفاس بوده.
اگر پسر بزرگ‌تر بعد از مرگ پدر يا مادر از دنيا برود بر ساير پسران تكليفى نيست.
آن مقدار که یقین دارد در وطن بوده تمام می‌خواند و آن مقدار که یقین دارد در سفر بوده شکسته می‌خواند و در مقدار مشکوک جمع بین قصر و اتمام می‌کند، یعنى به آن مقدار، هم نماز تمام و هم نماز قصر بجا می‌آورد.
خواندن نماز قضا محدود به زمان خاصی نيست و در هر ساعتى از شبانه‌روز مى‌توان آن را به‌جا آورد، مگر آنكه يك يا دونماز قبل از آن قضا شده باشد كه احتياط واجب اين است كه پيش از نماز همان روز آن را قضا كند.
چنانچه توانایی بر انجام نماز صحیح نداشته و عقل و شعور کافی نداشته است، نماز بر او واجب نبوده است و لازم نیست قضا شود، امّا اگر عقل و شعور کافى دارد، ولى گرفتار فراموشى می‌شود احتیاط واجب آن است که فرزند بزرگ‌تر بعد از فوت او نمازهایش را قضا کند.
درصورتی‌که مطابق مذهب خود درست انجام داده باشد چیزی بر عهده شما نیست و همچنین است درصورتی‌که احتمال می‌دهید درست انجام داده باشد.
نماز قضا را میتوان با جماعت خواند، خواه نماز امام جماعت ادا باشد يا قضا، ولى احتياط مستحب اين است كه هر دو يك نماز را بخوانند، مثلاً نماز قضاى ظهر را با نماز ظهر بخواند و نماز قضاى عصر را با نماز عصر.
