لازم نیست نماز را دوباره بخواند و نماز خوانده‌شده کفایت می‌کند.
جایز نیست ولی اگر در یادگرفتن مسئله کوتاهی نکرده است نمازهای گذشته صحیح است اما از این به بعد مراعات کند.
شهادت رابعه نه در اذان و اقامه جایز است و نه در نماز و موجب بطلان نماز می‌گردد و علاوه بر عدم مشروعیت زیان‌های فراوانى براى عالم تشیّع دارد. ابراز علاقه به آن بزرگوار راه‌های بسیار بهترى دارد.
هرگاه شخص اجير پيش از تمام كردن نماز و روزهاى كه اجیرشده بود از دنيا برود درحالی‌که اجرت همه آن‌ها را گرفته، اگر شرط كرده باشند تمام نمازها را خودش به‌جا آورد بايد اجرت مقدارى را كه نخوانده از مال او برگردانند و اگر چنين شرطى نكردهاند بايد ورثه از مال او كسى را اجير كنند تا باقيمانده را بجا آورد و اگر مالى ندارد چيزى بر ورثه واجب نيست، ولى بهتر است دين میت را ادا كنند.
عربی زبان وحی است و برای اتحاد مسلمین دستور داده‌شده است که همه با یک‌زبان نماز بخوانند؛ بنابراین خواندن نماز به زبان واحد رمز وحدت مسلمين است؛ و يادگيرى ترجمه آن، كار ساده‌ای است. اگر يك ساعت وقت صرف آن كنيد براى یک‌عمر کافی است.
مستحب است در موقع اذان گفتن روبه‌قبله بايستد و با وضو باشد و صدا را بلند كند و بكشد و بين جمله‌های آن كمى فاصله دهد و در میان آن حرف نزند.
اذان شعار اسلام و براى بیان وقت نماز است. پخش آن با بلندگو به‌صورت معتدل و متعارف و خالى از افراط اشکالى ندارد.
رَبَّنا آتِنا فِى الدُّنْيا حَسَنَةً وَ فِى الْآخِرَةِ حَسَنَةً وَ قِنا عَذابَ النَّارِ: خداوندا در دنيا و در سراى ديگر به ما نيكى مرحمت فرما و ما را از عذاب دوزخ نگاه‌دار!
این‌ها از شروط مکلّف به هستند نه شروط تکلیف.
اشتباهى پیش‌آمده كه آثار آن در عبارت بعضى از بزرگان از فقها ديده می‌شود و آن اين است كه فرموده‌اند اگر دونماز را باهم بخوانند فقط يك اذان بايد گفته شود ولى اگر بين دونماز فاصله باشد مىتوان دو اذان گفت و بعد بحث می‌شود كه آیا با يك يا دونماز نافله، فاصله حاصل می‌شود يا نه؟ ولى اين اشتباه است و درواقع جدا بودن و فاصله داشتن دونماز به اين معنا است كه هرکدام از نمازها در وقت فضيلت خودش خوانده شود، مشابه آنچه اهل سنت به آن عمل می‌کنند والا بافاصله 10 يا 20 دقيقه و امثال آن بين دونماز، اين دونماز از هم جدا نيست و يك اذان بيشتر براى اين دونماز نبايد گفته شود.
معمولاً خواب اختیاری است و جنون اختیاری نیست، اما اغماء نه جنون است و نه خواب، روایات متعددی داریم که روزه از آن‌ها ساقط است اما اگر نیمی از روز باشد و قبل از آن نیت کرده باشد احتیاط آن است که قضا کنند اما اگر تمام‌روز باشد از او ساقط است و اگر تمام‌وقت نماز را بی‌هوش باشد نماز او نیز قضا ندارد.
نماز ظهر و عصر بايد به ترتيب خوانده شود، يعنى اوّل نماز ظهر، بعد نماز عصر و اگر عمداً نماز عصر را پيش از نماز ظهر، بخواند باطل است.
