گفتن اذان و اقامه بهصورت غنا یا لهوی
گفتن اذان یا اقامه بهصورت غنا چه حکمی دارد؟
گفتن اذان یا اقامه بهصورت غنا يعنى آهنگى كه مناسب مجالس لهو و لعب است حرام و باطل است.
گفتن اذان یا اقامه بهصورت غنا يعنى آهنگى كه مناسب مجالس لهو و لعب است حرام و باطل است.
مستحب است در موقع اذان گفتن روبهقبله بايستد و با وضو باشد و صدا را بلند كند و بكشد و بين جملههای آن كمى فاصله دهد و در میان آن حرف نزند.
شايسته است كه بدن در موقع گفتن اقامه آرام باشد و اقامه را از اذان آهستهتر بگويد و فاصله جملهها را كمتر كند و میان اذان و اقامه يك گام بردارد، يا كمى بنشيند، يا سجده كند، يا دعا نمايد، يا دو ركعت نماز بهجا آورد.
هرگاه كلمات اذان و اقامه را بدون ترتيب بگويد، مثلاً «اشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّدَاً رَسُولُ الله» را قبل از «اشْهَدُ انْ لا اله الا الله» بگويد، بايد برگردد و ترتيب را رعايت كند.
با توجه به اینکه اذان گفتن در گوش بچه واجب نیست شما وظیفهای ندارید البته اگر ممکن است شما و سایر کارمندان در گوش کودکان شیعه اذان شیعه را بگویید.
در این زمینه دستور خاصی وارد نشدهاما گفتن آن بهطور آهسته مانعی ندارد.
در مورد خم شدن به هنگام بردن نام پیامبر (صلیالله علیه واله) اگر گاهى انجام شود و گاهى ترک شود اشکالى ندارد، ولى اگر همیشه این کار را بکنند و بهصورت یک وظیفه مستحب یا واجب منعکس شود، درست نیست.
اذان داراى 18 جمله است به ترتيب زير:اللهاکبر چهار مرتبه (يعنى خداوند بزرگتر از آن است كه به وصف آيد).اشْهَدُ انْ لا اله الا الله دومرتبه (يعنى گواهى مىدهم غير از خداوند يكتا معبود ديگرى نيست).اشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله دومرتبه (يعنى گواهى مىدهم كه محمد فرستاده خداست).حَىَّ عَلَى الصَّلاةِ دومرتبه (يعنى بشتاب بهسوی نماز).حَىَّ عَلَى الْفَلاحِ دومرتبه (يعنى بشتاب بهسوی رستگارى).حَىَّ عَلى خَيْرِ الْعَمَلِ دومرتبه (يعنى بشتاب بهسوی بهترين كارها كه نماز است).اللهاکبر دومرتبه (يعنى خداوند بزرگتر از آن است كه به وصف آيد).لا اله الا الله دومرتبه (يعنى هيچ معبودى جز خداوند يكتا نيست). «اشْهَدُ أَنَّ عَلِيَّاً وَلِىُّ الله» (يعنى گواهى مىدهم كه على ولی خدا بر همه خلق است) جزء اذان و اقامه نيست، ولى خوب است بعد از «اشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ الله» بهقصد تبرک گفته شود، لكن به صورتی كه معلوم شود جزء آن نيست.
از بعضى روایات استفاده میشود که این کار از عصر ائمّه (علیهمالسلام) شروع شد ولى در آن عصر جنبه عمومیت نداشته است و از اواخر قرن سوم معمول شده است، سپس بهصورت شعار شیعه درآمد (براى توضیح بیشتر به کتاب نفیس مستمسک، بحث اذان و اقامه رجوع شود). ضمناً توجه داشته باشید که شهادت به ولایت امیرالمؤمنین (ع) جزو واجبات اذان و اقامه نیست و بهعنوان اظهار علاقه گفته میشود.
مانند اذان
مستحب است حرف نزند ولی اعاده لازم نیست.
بهتر این است که اذان و اقامه را به همان صورت ساده بیان کرده و چیزی به آن اضافه نکنند.