هرگاه مسجدى را غصب كنند و آن را از صورت مسجد به کلی درآورند، به‌طوری‌که ديگر به آن مسجد نگويند، بازهم احکام مسجد را دارد و نجس كردن آن بنا بر احتياط حرام است و تطهير آن لازم است. (البته اگر زمین دیگر قابلیت استفاده نداشته باشد مانند اینکه خیابان شده است، درواقع تلف‌شده و نجس کردن آن اشکالی ندارد.)
اگر براى مسجد وقف شود ثواب مسجد را دارد و احکام مسجد بر آن مترتّب مى شود؛ ولى بهتر آن است که ظاهر آن را تا آنجا که در دسترس است، اگر موجب خرابى نمى شود آب بکشند، یا چیزى بر آن نصب کنند که دست با آن تماس پیدا نکند و ورود جنب و حایض در فرض وقف شدن براى مسجد در آن جایز نیست.
استفاده کردن آن‌ها مانعی ندارد.
پس از تحقّق وقف مسجد کلیّه کارهایی که موجب تقویت برنامه مسجد و مراسم نماز و نشر حقایق تشیّع در آن است، احتیاج به اجازه دیگران حتّى واقف یا متولی ندارد، همچنین نماز و اقامه جماعت و رعایت نظر آن‌ها در این‌گونه موارد لازم نیست، ولى بهتر است هماهنگى برقرار گردد و درهرحال مزاحمتى براى نمازگزاران به وجود نیاید.
چنین محلی‌هایی حکم مسجد را ندارد؛ ولی وجود آن برای مسلمانان کار بسیار خوبی است.
هر دوطبقه حکم مسجد را پیدا می‌کند؛ ولى عزادارى در آن اشکال ندارد؛ به‌شرط آنکه مزاحم نماز نباشد.
با حفظ جهات شرعيّه اشكالى ندارد.
فرقى میان ایوان و شبستان نیست؛ مگر اینکه در عرف محل چنین باشد که ایوان را خارج از مسجد و مخصوص خواهران بدانند.
در هیچ‌کدام موارد ذکرشده این کار جایز نیست.
در فرض سؤال اگر هیچ‌گونه سرایتی به طبقات مسجد نداشته باشد، مانعی ندارد.
بردن عين نجاست مانند خون و بول در مسجد حرام است هرچند بی‌احترامی به مسجد نباشد بنا بر احتياط واجب، مگر چيز جزئى كه گاه در لباس و بدن شخص وارد شونده يا در لباس بچه‌های كوچك است، امّا بردن متنجّس (چيزى كه نجس شده مانند لباس و كفش نجس) درصورتی‌که بی‌احترامی به مسجد نباشد و سبب آلودگى مسجد نيز نشود حرام نيست.
