هرگاه رضايت صاحب‌ملک از قرائن روشن و قطعى باشد نمازخواندن در آن ملك اشكالى ندارد، هرچند به زبان نگويد و به‌عکس اگر با زبان اجازه دهد امّا بدانند قلباً راضى نيست نمی‌توانند نماز بخوانند.
تصرف در مشاعات به مقدار و مطابق عرف و عادت مجاز است و اگر این‌گونه کارها در عرف و عادت آنجا رایج نباشد باید اجازه بگیرند.
درصورتی‌که نماز آن اطفال شرعاً صحیح باشد حق ممانعت ندارند و الا غصب محسوب می‌شود.البته درصورتی‌که برای او تفاوت نداشته باشد که در مکان دیگری بنشیند مانعی ندارد.
این کار جایز نیست و باید از آن خانه خارج شود و نماز را در خارج از خانه بخواند و لو اینکه در کنار جاده باشد.
نمازخواندن در ملكى كه مورد تعلّق حقّ ديگرى است، مثل اينكه میت وصیت كرده كه ثلث مال او را به مصرفى برسانند تا وقتی‌که ثلث را جدا نكنند نمىتوان در آن ملك نماز خواند.
اگر با پولى كه خمس و زكات آن را نداده ملكى بخرد، تصرّف او در آن ملك حرام است و نمازش هم در آن اشكال دارد، همچنين است اگر به ذمّه بخرد امّا هنگام خريدن قصدش اين باشد از مالى كه خمس يا زكاتش را نپرداخته پول آن را بپردازد كه بنا بر احتياط واجب بايد از آن اجتناب كند.
درصورتی‌که با دلیل معتبری ثابت نشود زمین آنجا غصبی است میتوان از آن استفاده نمود.
مسلم است که نماز در زمین غصبى حرام است و مرور زمان هرگز حکم آن را تغییر نمی‌دهد.
چنین کاری غیرقانونی بوده و جایز نیست، عبادت و نماز در چنین خانه‌هایی اشکال دارد و باید به مسئولین اطلاع بدهند.
در مورد قسمت اول سؤال؛ نمازخواندن بر چنین فرشی جایز نیست و در مورد قسمت دوم سؤال؛ همان قسمت خاص اشکال دارد.
باید نماز را رها کرده و نهی از منکر کنید و اگر تأثیری نداشت جلسه گناه را ترک نموده و در جای دیگر نماز بخوانید.
هرچند کاری برخلاف انصاف انجام داده است ولی نمازخواندن وزندگی کردن در آنجا اشکالی ندارد.
