پوشیدن لباسی که باعث بیآبرویی میشود
پوشیدن لباسی که باعث بیآبرویی انسان میشود چه حکمی دارد؟
پوشيدن لباسى كه مايه هتك و بیآبرویی انسان يا منشأ فساد میشود اشكال دارد؛ و درصورتیکه ساتر عورت او نباشد نماز صحیح نیست.
پوشيدن لباسى كه مايه هتك و بیآبرویی انسان يا منشأ فساد میشود اشكال دارد؛ و درصورتیکه ساتر عورت او نباشد نماز صحیح نیست.
هرگاه شخص برهنه، چيزى براى پوشانيدن بدن در نماز ندارد، چنانچه احتمال میدهد تا آخر وقت پيدا كند، احتياط واجب آن است كه نماز را به تأخير اندازد و اگر پيدا نكرد چنانچه كسى او را میبیند بايد نشسته نماز بخواند و عورت خود را به اين طریق بپوشاند و اگر كسى او را نمیبیند ايستاده نماز بخواند و بنا بر احتياط واجب عورت را با دست بپوشاند و ركوع و سجود را با اشاره انجام دهد و براى سجود سر را قدرى پایینتر بياورد.
احتیاط آن است که مرد لباس مخصوص زنان و زن لباس مخصوص مردان را نپوشد، ولى نماز با آن اشکال ندارد.
منظور لباسى است که در عرف عام میگویند لباس زنانه است و نیز لباسهای مشترک، درصورتیکه شکل آنها متفاوت باشد جزء لباسهای اختصاصى محسوب میشود.
لباس نمازگزار شش شرط دارد:1. پاك بودن.2. غصبى نبودن، بنا بر احتياط واجب.3. از اجزاء مردار نباشد.4. از حيوان حرامگوشت نباشد.5 و 6 اگر نمازگزار مرد است لباس او از ابريشم خالص يا طلا بافت نباشد.
بنا بر احتياط واجب انسان باید از پوشيدن لباس شهرت خوددارى كند و منظور از لباس شهرت لباسى است كه جنبه رياكارى دارد و میخواهد بهوسیله آن مثلاً به زهد و ترك دنيا مشهور شود، خواه از جهت پارچه يا رنگ آن باشد يا دوخت آن؛ امّا اگر واقعاً قصد او ساده پوشيدن است و جنبه رياكارى ندارد نهتنها جايز است بلكه عملى است شايسته و اگر كسى بالباس شهرت نماز بخواند نماز او باطل نيست.
در حال اضطرار و ناچارى پوشيدن لباس ابريشمى خالص و طلا بافت يا غصبى و يا لباسى كه از مردار تهيّه شده مانعى ندارد و میتواند با آن نماز بخواند.
هرگاه در بين نماز بفهمد كه قسمتى را كه بايد بپوشاند پيداست بايد فوراً آن را بپوشاند، بهشرط اينكه كارى كه صورت نماز را بر هم مىزند بهجا نياورد و چنانچه پوشاندن آن زياد طول بكشد احتياط واجب آن است خود را بپوشاند و نماز را تمام كند و دوباره بخواند.
در فرض سؤال، نماز او صحيح است.
در فرض سؤال، درصورتیکه جاهل قاصر بوده است اعادهی نماز لازم نیست ولی از این به بعد رعایت کند.
اگر چيزى غير از گِل در اختيار ندارد بايد بدن خود را با آن بپوشاند و نماز بخواند.
انسان میتواند خود را در نماز با برگ درختان يا علف بپوشاند، ولى احتياط مستحب آن است هنگامى از اینها استفاده كند كه چيز ديگرى نباشد.