مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

زني که پرستار بچه است هرگاه بتواند با وسايلي (مثلاً با پوشک‌های معمولي) جلو سرايت نجاست بچه را بگيرد بايد چنين کند و یا اگر لباس‌های متعدد دارد بايد از لباس پاک استفاده کند و نیز بدن را تطهير کند. البته در مورد لباس، اگر تنها يک لباس دارد بايد براي نماز تطهير کند و اگر به‌آسانی نتواند، چنانچه در شبانه‌روز یک‌مرتبه لباس خود را بشويد می‌تواند با آن نماز بخواند، هرچند لباس او با بول بچه نجس شود.

باید مجموع کمتر از درهم باشد.

اگر حالت سابقه نداشته نماز اشکال دارد.

اگر واقعاً وقت نداشته نماز صحیح است و الا باید قضا کند.

احتیاط واجب آن است که اعاده نماید.

در صورت عسر و حرج، مانعی ندارد.

درجایی که ناچار است با بدن یا لباس نجس نماز بخواند. مثلاً درجایی گرفتارشده که لباس او نجس است و قابل‌تبدیل نیست یا وقت براى تطهیر آن تنگ است در اینجا از باب ضرورت نماز در لباس نجس صحیح است.

درصورتی‌که هیچ راهی ندارد به مقداری که ضرورت دارد با بدن و لباس نجس می‌تواند نماز بخواند.

این حکم مختص به مادر بچه نیست، لذا هر زنی که پرستارى بچه را بر عهده بگیرد شامل او می‌گردد.

هرگاه شیء نجس که خشک است به بدن یا لباس بچسبد نماز با آن اشکالی ندارد ولی اگر مرطوب بوده و بدن یا لباس با آن نجس شده است، نماز با آن در حال علم و عمد باطل است جزء در مورد خون کمتر از یک‌بندانگشت اشاره.

اگر شیء نجس خشک باشد، نماز بر آن صحیح است و تنها باید محل سجده پاک باشد.

اگر کیسه به‌صورت محمول است اشکالى ندارد و اگر بدن آلوده شود چنانچه عسر و حرجى نباشد آن را بشویند و در غیر این صورت به همان حالت نماز بخوانند.