هرگاه شیء نجس که خشک است به بدن یا لباس بچسبد نماز با آن اشکالی ندارد ولی اگر مرطوب بوده و بدن یا لباس با آن نجس شده است، نماز با آن در حال علم و عمد باطل است جزء در مورد خون کمتر از یک‌بندانگشت اشاره.
هرگاه خون در چند جاى لباس يا بدن پراكنده باشد اگر مجموع آن كمتر از درهم (تقریباً به‌اندازه‌ی یک‌بندانگشت اشاره) است براى نماز ضررى ندارد.
اگر خونى كه در لباس است كمتر از درهم باشد و نجاست ديگرى مانند بول روى آن بريزد نمازخواندن با آن جایز نيست.
یکی دیگر از موارد جواز نجس بودن بدن و لباس نمازگزار این است که هرگاه دستمال يا لباس نجسى كه مىتوان با آن عورت را پوشانيد در جيب نمازگزار باشد نماز او صحيح است و همچنين ساير اشياء نجس، ولى احتياط مستحب اجتناب از آن است.
از موارد عفو، لباس‌های کوچک نمازگزار است، مانند عرقچین و جورابى که نمی‌توان با آن عورت را پوشانید، اگر نجس باشد نماز با آن‌ها صحیح است و همچنین انگشتر و عینک که نجس شده است.
اگر نتواند خون‌ها را بشوید و نیز خون در اعضای وضو نیست، به همان صورت وضو بگیرد و نماز را بخواند و اگر جراحت در اعضای وضو باشد، به‌صورت جبیره ای وضو بگیرد.
هرگاه لباس داراى آستر است اگر خون به آستر نیز سرایت کند هرکدام خون جداگانه‌ای حساب می‌شود، ولى در پارچه اگر زیاد ضخیم نباشد و از یک‌طرف به‌طرف دیگر سرایت کند، پشت‌وروى آن‌یکی محسوب می‌شود.
جاى آن نجس است، ولى براى نماز اشکالى ندارد.
