تمام نمازهاى واجب بايد روبه‌قبله خوانده شود، هم‌چنین رعایت قبله در نمازهای مستحب لازم است، البته نماز مستحبی را میتوان در حال راه رفتن یا سواره خواند که در این صورت رعایت قبله لازم نیست.
لازم نيست در موقع ايستادن، نوك انگشتان پا هم روبه‌قبله باشد، يا در موقع نشستن، سر زانوها کاملاً روبه‌قبله قرار گيرد، همين اندازه كه بگويند روبه‌قبله ايستاده يا نشسته كفايت می‌کند.
اگر قبله را نمی‌داند باید جستجو کند و اگر طریقی برای جستجو نیست اگر می‌تواند تأخیر بیندازد، اما در صورت ضرورت به هر طرف بنشیند اشکالی ندارد.
براى تعيين قبله راه‌های زيادى وجود دارد:اوّل: خود شخص باید كوشش كند تا يقين حاصل نمايد.دوّم: می‌تواند به گفته دو شاهد عادل اعتماد نماید و عمل نماید.سوّم: می‌تواند به يك فرد مورداطمینآن‌که از روى نشانه‌های حسی شهادت مىدهد و يا به قول كسى كه از روى قاعده علمى قبله را مىشناسد و محل اطمينان است عمل كند.اگر اين سه‌راه ممكن نشد بايد به گمانى كه از محراب مسجد مسلمانان يا قبرهاى آنان يا از راه‌های ديگر پيدا می‌شود عمل نمايد.
لازم نیست ولى بهتر است که به او تذکر بدهند.
باید فوراً به‌سوی قبله تغییر جهت دهند.
قبله‌نماهای معمولى درصورتی‌که سالم باشد از وسايل خوب براى شناخت قبله است و گمان حاصل از آن كمتر از گمان از راه‌های ديگر نيست، بلكه غالباً دقيقتر است.
«خانه كعبه» كه در مکه معظّمه است قبله تمام مسلمين دنياست و فرقی ندارد، هركس در هر جا باشد بايد روبروى آن نماز بخواند، البته كسى كه دور است اگر طورى بايستد كه بگويند روبه‌قبله نماز می‌خواند كافى است.
كسى كه می‌خواهد به چند طرف نماز بخواند اگر بخواهد نماز ظهر و عصر يا مغرب و عشا را به‌جا آورد بهتر آن است نماز اوّل را به چند طرف تمام كند بعد نماز دوم را شروع نمايد.
به همین شکل کنونی که به دور کعبه خوانده می‌شود نماز استداره ای می‌گویند، بنابراین صف‌های طولانى نماز جماعت كه طول آن‌ها از طول خانه خدا بيشتر است همه می‌تواند روبه‌قبله باشد.
به گفته صاحب‌منزل يا مسئول يك مسافرخانه و مانند آن درصورتی‌که فرد بی‌مبالات نباشد میتوان اعتماد كرد.
