در فرض سؤال اگر به وسواس کشیده نشده باشد نماز او اشکالی ندارد ولی اگر به وسواس کشیده شده باشد نماز او اشکال دارد و باید با زبان خوش به او تذکر دهند.
اعاده نمازهای سابق لازم نیست ولی بعدازاین احتیاط کرده و به شخص واجد شرایط دیگری که محاسن خود را نمی‌تراشد اقتدا نمایید.
هرگاه مأموم خيال مىكرد امام سر از سجده برداشته، او هم سر از سجده برداشت، بايد دوباره به سجده برود و اگر اين كار در هر دو سجده واقع شود زيادى دو سجده كه ركن است نماز را در اينجا باطل نمىكند، امّا اگر به سجده برگردد درحالی‌که در همان لحظه امام سر از سجده برداشته است، اگر در يك سجده چنين اتفاق افتد نمازش صحيح است و اگر در دو سجده باهم باشد نمازش باطل می‌شود.
بلندتر بودن جاى مأموم از جاى امام اشكال ندارد، ولى اگر امام در صحن مسجد بايستد و عدّهاى از مأمومین در بالكن و پشت‌بام و طورى باشد كه به آن جماعت نگويند، صحيح نيست. مثل اينكه امام در طبقه اوّل بايستد و مأمومین در بعضى از طبقات بالا كه از جماعت دور است.
نقص عضو مانع نیست ولی اقتدای شخص ایستاده به امام جماعت نشسته و نشسته به امام جماعت خوابیده جایز نیست.
اشکال ندارد، قیام شما یک قیام عادی محسوب می‌شود.
اگر مأموم سهواً پيش از امام سر از ركوع بردارد بايد دوباره به ركوع برود و با امام سر بردارد و زيادى ركوع در اينجا نماز را باطل نمىكند، ولى اگر به ركوع برگردد و پيش از آنكه به ركوع برسد امام سر بردارد نمازش باطل است.
مأموم هر دعایی را می‌تواند بخواند.
چنانچه فرد ظاهر الصلاحی بوده باشد مانعی ندارد.
رکوع و سجده قبل از امام جایز نیست، (یعنی نماز باطل است) و مأموم بايد كارهاى نماز را مانند ركوع و سجود جلوتر از امام انجام ندهد، بلكه همراه امام يا كمى بعد از او به‌جا آورد.
این کار درست نیست، آن‌ها را آزاد بگذارید.
