اگر مأموم در اثناء نماز شك كند كه نيّت اقتدا كرده يا نه چنانچه در حالى باشد كه اطمينان پيدا كند مشغول جماعت است نماز را به جماعت تمام مىكند، ولى اگر اطمينان پيدا نكند بايد نماز را به نيّت فرادا انجام دهد.
فتوا است و عدول در این مسئله جایز نیست.
تا آنجایی که نماز خوانده است صحیح است؛ منتهی به هنگام حمد و سوره، باید حمد و سوره را خودش بخواند و احتیاطاً بعدازآن نماز را اعاده کند.
اگر انحرافِ قبله، کمتر از نود درجه باشد اقتدا به او اشکالی ندارد.
اگر مفسده خاصی نداشته باشد، اشکالى ندارد.
نماز دوّم مأموم اشکال دارد مگر اینکه احتمال دهد در نماز اوّلش خللى بوده یا قصد نماز قضا براى خودش یا شخص میتی نماید.
اگر موجب ترویج باطل نشود، مانعى ندارد.
در صورتى که موجب اهانت به نماز جماعت اوّل نباشد، مانعى ندارد.
به‌طورکلی در تمام مواردى كه مأموم بايد برگردد اگر عمداً برنگردد نمازش اشكال دارد.
جايز است «امام جماعت» كه یک‌بار نماز خود را با جماعت خوانده آن را با جماعت ديگرى دوباره بخواند، امّا بيش از دو بار اشكال دارد، بنابراين يك امام جماعت می‌تواند در دو مسجد اقامه جماعت كرده و نماز را دوباره بخواند.
امام جماعت بهانه‌ای نماز را رها می‌کند و یکی از مأمومین که شرایط امامت جماعت دارد را مقداری جلو می‌آورد و به مردم اعلان می‌کند که نماز را با وی تمام کنند و اگر چنین کسی در صف جماعت نباشد می‌تواند به مردم اعلام کند که من وضو ندارم (بی‌آنکه شرح دهد) و به آن‌ها بگوید نمازشان را ادامه دهند.
