لزوم تعیین امام در نیت
دانستن اسم امام در نیت نماز جماعت لازم است؟
مأموم بايد امام را در نيّت خود معيّن كند، ولى دانستن اسم او لازم نيست، مثلاً همین اندازه كه نيّت كند اقتدا به امام حاضر مىكنم و عدالت و ساير جهات در او جمع باشد كافى است.
مأموم بايد امام را در نيّت خود معيّن كند، ولى دانستن اسم او لازم نيست، مثلاً همین اندازه كه نيّت كند اقتدا به امام حاضر مىكنم و عدالت و ساير جهات در او جمع باشد كافى است.
درصورتیکه فاصله زیادی بشود جماعت او اشکال دارد.
كسى كه پشت ستون ايستاده اگر از طرف راست يا چپ بهواسطه مأموم ديگر به امام متصل باشد كافى است.
اگر مفسده خاصی نداشته باشد، اشکالى ندارد.
هرگاه شخصى نداند لباس یا بدن او نجس است و نماز بخواند نماز او صحیح است و اتّصال برقرار است.
مأموم جز در موارد ضرورت نمیتواند به دو نفر در یک نماز اقتدا کند.
نماز دوّم مأموم اشکال دارد مگر اینکه احتمال دهد در نماز اوّلش خللى بوده یا قصد نماز قضا براى خودش یا شخص میتی نماید.
به مقداری که تبعیت صدق نکند.
اگر به نيت «زيد» اقتدا کرده نماز باطل است و احتیاط آن است که نماز را تمام کرده و اعاده کند؛ ولي چنانچه به نيت امام جماعت حاضر اقتدا کرده ولي گمان میکرده «زيد» است سپس معلوم شده «عمرو» است، نماز او صحيح است.
درصورتیکه با جماعتى که در پایین منعقد است یک جماعت حساب شود و نمازگزاران پایین را ببینند اشکال ندارد.