مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

جاى ايستادن امام از جاى مأموم بلندتر نباشد؛ مگر به مقدار بسيار كم و اگر زمين سراشيبى باشد و امام در طرفى كه بلندتر است بايستد درصورتی‌که سراشيبى آن زياد نباشد و به آن زمين مسطّح گويند مانعى ندارد.

بلندتر بودن جاى مأموم از جاى امام اشكال ندارد، ولى اگر امام در صحن مسجد بايستد و عدّه‏اى از مأمومین در بالكن و پشت‌بام و طورى باشد كه به آن جماعت نگويند، صحيح نيست. مثل اين‏كه امام در طبقه اوّل بايستد و مأمومین در بعضى از طبقات بالا كه از جماعت دور است.

به‌طورکلی در تمام مواردى كه مأموم بايد برگردد اگر عمداً برنگردد نمازش اشكال دارد.

کار حرامی نکرده است ولی بهتر است سخنرانی کوتاه باشد تا همه از جماعت بهره‌مند شوند.

در فرض سؤال، کافی نیست و صدق وحدت مکان نمی‌کند.

اشکالی ندارد و اتّصال صفوف به هم نمی‌خورد.

اگر کنار هم باشند و شیشه مات بوده و تا سقف نباشد مانعی ندارد ولی اگر پشت سر هم باشند همین‌که در شیشه‌ای تا سقف نباشد کافی است.

تا آنجایی که نماز خوانده است صحیح است؛ منتهی به هنگام حمد و سوره، باید حمد و سوره را خودش بخواند و احتیاطاً بعدازآن نماز را اعاده کند.

اگر به نيت «زيد» اقتدا کرده نماز باطل است و احتیاط آن است که نماز را تمام کرده و اعاده کند؛ ولي چنانچه به نيت امام جماعت حاضر اقتدا کرده ولي گمان می‌کرده «زيد» است سپس معلوم شده «عمرو» است، نماز او صحيح است.

درصورتی‌که جاهل قاصر باشد نمازهايش صحيح است، ولي درصورتی‌که مقصّر بوده مانند ارتکاب عمدي است و نمازهايش باطل است.

اگر احتمال می‌دهند که در صفوف مقدم بر او قضای واقعی می‌خوانند می‌تواند اقتدا کند و الا مشکل است.

نماز باطل است و باید آن را دوباره بخواند.