مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

حدوداً 5.5 کیلومتر است.

ملاک خانه‌های آخر هر دو شهر است اگر فاصله بین آن‌ها به‌اندازه مسافت شرعی باشد نماز شکسته است ولی معروف است فاصله مزبور فعلاً 21/5 کیلومتر نیست.

«حدّ ترخص» یعنى از وطن یا محل اقامتش به‌اندازه‌ای دور شود که صداى اذان شهر را نشنود و مردم شهر او را نبینند، امّا دیدن و ندیدن دیوارهاى شهر اثرى ندارد، ضمناً باید در هوا گردوغبار یا مه یا چیز دیگرى که مانع دیدن است یا سروصدایی که مانع شنیدن است وجود نداشته باشد و اگر یکى از این دو علامت حاصل شود کافى است، به‌شرط اینکه یقین به نبودن دیگرى نداشته باشد و الا احتیاط واجب جمع میان نماز شکسته و تمام است.

این‌گونه نیت کردن کفایت نمی‌کند و هرگاه قصد نداشته باشید به وطن اصلی برای اقامت مستمر در آینده نزدیک برگردید اعراض محسوب می‌شود.

اگر قصد اقامت در آن شهرها را ندارد جزء مسافت محسوب می‌شود.

جزء مسافت محسوب می‌شود.

ديده نشدن خانه‌های شهر معتبر نیست، زیرا در روايت «اذا تواري من البیوت» آمده نه «اذا تواري البیوت» و اگر مخفي شدن خانه‌ها را در نظر گرفته شود حدّ ترخص بسيار بيشتر خواهد شد. بنابراين، اگر مردم شهر مسافر را نبينند يا مسافر آن‌ها را نبيند يا صداي اذان را نشنود، حدّ ترخص خواهد بود.

نمازش در آنجا تمام است ولی در مسیر برگشت (اگر مسافت شرعی باشد) شکسته است.

درصورتی‌که تحقیق کافی کرده باشد اشکالی ندارد.

در فرض سؤال مادامی‌که از قم نرفته است، نمازها کامل است.

نماز و روزه مسافر با رسیدن به حد ترخص کامل یا شکسته می‌شود، یعنی اگر به وطن برمی‌گردد مردم شهر او را ببینند و صدای اذان را بشنود که در این صورت کامل است و اگر از وطن خارج می‌شود مردم شهر او را نبینند و او صدای اذان را نشنود.

هرگاه ندانسته و بدون توجه به مقدار مسافت بیرون رفته اقامه اول باطل نمی‌شود و در برگشت همچنان نماز و روزه کامل است.