مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

نمازش در آنجا تمام است ولی در مسیر برگشت (اگر مسافت شرعی باشد) شکسته است.

اگر میان دو محلی كه فاصله آن كمتر از چهار فرسخ است چند مرتبه رفت‌وآمد كند نماز او شكسته نخواهد بود، هرچند روی‌هم‌رفته هشت فرسخ و بيشتر شود مگر اين‏كه عرفاً به او مسافر بگويند و در اين صورت بنا بر احتياط واجب هم نماز را تمام و هم شكسته بخواند.

كسى كه رفتن و برگشتن او هشت فرسخ (حدود 43 كيلومتر) است بايد نماز را شكسته بخواند، خواه رفتنش چهار فرسخ (5/ 21 كيلومتر تقريباً) باشد يا كمتر يا بيشتر، همين اندازه كه رفتن و برگشتن او هشت فرسخ باشد نماز شكسته است و خواه در همان روز و شب برگردد يا فاصله‏اى بيفتد، مگر اين‏كه در بين اين مسافت، ده روز قصد اقامه كند.

اگر يقين داشت مسافت موردنظر هشت فرسخ نيست و در اثناء راه فهميد كه هشت فرسخ بوده بايد نماز را شكسته بخواند و اگر تمام خوانده اعاده كند.

هرگاه يقين دارد سفر او هشت فرسخ است و نماز را شكسته بخواند، بعد بفهمد هشت فرسخ نبوده، نمازش باطل است و بايد آن را اعاده كند و چهار ركعت بخواند و اگر وقت گذشته قضا نمايد.

كسى كه شغلش رانندگى داخل شهر است اگر اتفاقاً به سفر خارج از شهر برود و هشت فرسخ و بيشتر باشد نمازش شكسته است، امّا كسى كه هم رانندگى داخل شهر می‌کند و هم راننده بيابانى است وقتى به خارج شهر می‌رود نماز را بايد تمام بخواند.

در مواردی که یقین دارید نماز را در شهر کامل خوانده‌اید تدریجاً به‌طور شکسته قضا کنید و در مواردی که یقین ندارید و یا شک دارید وظیفه‌ای ندارید همین‌طور در مورد روزه‌ها.

درصورتی‌که تحقیق کافی کرده باشد اشکالی ندارد.

ملاک خانه‌های آخر هر دو شهر است اگر فاصله بین آن‌ها به‌اندازه مسافت شرعی باشد نماز شکسته است ولی معروف است فاصله مزبور فعلاً 21/5 کیلومتر نیست.

اگر قصد اقامت در آن شهرها را ندارد جزء مسافت محسوب می‌شود.