مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که ترک خانه تنها راه نهی از منکر بوده است سفر معصیت محسوب نمی‌شود و نماز زن شکسته است

كسى كه از سفر معصيت برمی‌گردد اگر توبه كرده و تا محلی كه می‌خواهد برگردد هشت فرسخ يا بيشتر باشد، بايد نماز را شكسته بخواند؛ همچنين اگر توبه نكرده ولى در بازگشت آلوده به معصيت نيست.

اگر سفر واجبى مانند حج واجب بوده باشد رضايت پدر و مادر شرط نيست و نماز شكسته است.

اگر سفر انسان حرام نيست، ولى سوار بر مركب غصبى شود، بنا بر احتياط واجب جمع میان نماز شكسته و تمام كند، يعنى هم نماز دورکعتی و هم چهار ركعتى به‌جا آورد.

نمازها را باید به‌صورت کامل اعاده کند.

مسافرت به‌قصد تفريح و گردش و استفاده از آب‌وهوا و مانند آن تا آنجا كه موجب اسراف و كار حرام ديگرى نباشد جايز است و نماز را بايد شكسته بخواند.

اگر به‌قصد معصيت سفر نكرده باشد، ولى در بين راه قصد او تغيير كند و بقيّه راه را براى معصيت برود، بايد نماز را تمام بخواند، امّا آنچه را قبلاً شكسته خوانده است اشكالى ندارد.

هرگاه خود سفر حرام نباشد و به‌منظور كار حرامى ‏نيز سفر نمی‌کند، ولى در اثناء سفر، معصيت يا معصیت‌هایی انجام می‌دهد، مثل اين‏كه در سفر شراب بخورد، يا غيبت كند و به مردم ظلم نمايد، نماز او شكسته است.

هرگاه براى فرار از انجام كار واجبى مسافرت نمايد، مثل اين‏كه بدهكار است و می‌تواند بدهى خود را بدهد و طلبكار هم مطالبه می‌کند، امّا او براى فرار از پرداخت بدهى مسافرت نمايد، بايد نماز را تمام به‌جا آورد، ولى اگر چنين قصدى را ندارد بايد نماز را شكسته بخواند.

هرگاه كسى همراه ظالمى سفر كند و مسافرت او كمك به ظالم محسوب شود سفر او حرام است و نمازش را بايد تمام بخواند، مگر آن‏كه مجبور باشد يا براى انجام‌وظیفه مهم‌تری مانند نجات جان مظلومى ‏با او سفر كند كه در اين صورت نمازش شكسته است.

چنانچه زن بدون اذن شوهر مسافرت نماید، نماز او بنا بر احتیاط واجب کامل است، ولى اگر سفر واجبى مانند حج واجب بوده باشد رضايت شوهر شرط نيست و نماز شكسته است.

هرگاه كسى كه سفرش سفر معصيت است در اثناء راه از قصد خود برگردد، چنانچه باقيمانده راه هشت فرسخ يا بيشتر باشد و يا مجموع رفتن و برگشتن هشت فرسخ است بايد نماز را شكسته بخواند.