مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

بخش عمده روز مهم است.

در مورد وطن جدید، چون سابقه سكونت نداشته است ولى در مورد وطن سابق، چون در اين شهر زندگى می‌کرده و وطنش بوده است، لذا ازنظر عرف هنوز اعراض نكرده است و در اين محل زندگى می‌کند.

تا سکونت حاصل نشود حکم وطن ندارد.

می‌توانید در این مسئله از مرجع مشهور دیگری تبعیت نمایید.

برای کثیر السفر کافی نیست ولی در حکم وطن می‌شود.

آنچه براى قصد اقامه لازم است ماندن ده روز است و امّا شب قبل از آن و شب بعدازآن لزومى‏ ندارد، بنابراين اگر از اذان صبح روز اوّل تا غروب روز دهم بماند (يعنى ده روز و نُه شب) بايد نماز را تمام بخواند، اگر بين روز به محل اقامت برسد از ساعتي که به آنجا رسيده تا همان ساعت در فردا را يک روز حساب می‌کند و حتّی یک ساعت کمتر هم کافی نیست.

چنانچه در این مسئله تقلید نکرده باشد، می‌تواند به مرجع معروف دیگری رجوع نماید.

با توجه به اینکه تقلید کرده‌اید رجوع جایز نیست و راه‌حل کار شما روشن است و در مواردی که قصد ده روز می‌کنید ضرورت ندارد اعلام کنید و در مواردی که قصد ده روز نمی‌کنید می‌توانید در جماعت نماز قضای خودتان (درصورتی‌که قضای قطعی داشته باشید) و یا نماز قضای بستگان مرحومتان که می‌دانید قضای قطعی داشته‌اند را قصد کنید.

بعد از تقلید نمی‌توان از آن بازگشت کرد.

درصورتی‌که مقصد مشخص بوده است ولی مسافت را نمی‌دانسته، قصد اقامت به‌هم‌خورده است.

چنانچه برود در وطن قبلی ساکن شود یا لااقل سه ماه در آنجا باشد نماز او کامل است.

اگر به مدت طولانی ادامه پیدا کند همان حکم را دارد.