مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه كسى به تصور این‌که همراهان او می‌خواهند ده روز در محلی بمانند قصد ده روز كند و بعد از خواندن يك نماز چهار ركعتى بفهمد كه آن‌ها قصد نکرده‌اند و منصرف شود تا مدّتى كه او در آنجاست بايد نماز را تمام بخواند.

هرگاه انسان جايى را براى «محل اقامت» خود انتخاب كند به‌طوری‌که وقتى در آنجاست او را مسافر نمی‌گویند، خواه قصد اقامت دائم داشته باشد يا موقّت، حکم وطن را دارد، بنابراین در یکی از این سه حالت، آنجا در حكم وطن او است، نماز و روزه کامل است و نيازى به‌قصد ده روز ندارد: 1 داشتن قصد سکونت طولانی‌مدت مانند یک سال و بیشتر2 ماندن هفته‌ای حداقل سه روز در مدت‌زمان حداقل دو سال3 ماندن حداقل چهار ماه در سال (هرچند به‌صورت پراکنده) در مدت‌زمان سه سال و بیشتر. نکته: طبق روایات واردشده در احکام حج، در مورد کسی که یک سال در مکه می‌ماند، او را مانند اهل مکه دانسته‌اند و مقیمی است که حکم توطّن را دارد؛ به‌عبارت‌دیگر چنانچه با شرایط فوق در محلی بماند عرف آن‌ها را مسافر نمی‌داند و معیار، صدق سفر است نه وطن؛ که در اینجا صدق سفر نمی‌کند (دقّت شود).

هرگاه مسافرى قصد ندارد ده روز در جايى توقف كند ولى قصدش اين است كه مثلاً اگر رفيقش بيايد يا منزل خوبى پيدا كند ده روز بماند بايد نماز را شكسته بخواند.

هرگاه كسى قصد دارد ده روز در جايى بماند امّا احتمال مى‏دهد در اثنا مانعى پيدا شود درصورتی‌که مردم به اين‏گونه احتمالات اعتنا نكنند بايد نماز را تمام بخواند، امّا اگر احتمال وجود مانع قوى باشد نمازش شكسته است.

درصورتی‌که مقصد مشخص بوده است ولی مسافت را نمی‌دانسته، قصد اقامت به‌هم‌خورده است.

تا زمانی که در آنجا است شکسته بخواند.

هرگاه توقّف سى روز در يك محل نباشد كافى نيست، بنابراين اگر در جايى مثلاً بيست روز بدون قصد بماند سپس ازآنجا چند فرسخ دورتر رود و بيست روز ديگر بماند نماز او شكسته است.

هرگاه توقّف سى روز در يك محل نباشد كافى نيست، بنابراين اگر در جايى مثلاً بيست روز بدون قصد بماند سپس ازآنجا چند فرسخ دورتر رود و بيست روز ديگر بماند نماز او شكسته است.

احتیاط در جمع‌کردن بین نماز شکسته و کامل است

اگر از اول قصد ماندن در جايي به مدت ده روز و بيشتر را نداشته باشد از همان اول نماز و روزه‌اش شکسته است اما اگر قصد ده روز کند و روزه بگيرد چنانچه: 1 پیش از ظهر منصرف شود و نماز چهار رکعتي نخوانده، روزه‌اش صحيح نيست و نمازها را نيز بايد شکسته بخواند. 2 بعدازظهر منصرف شود و نماز چهار رکعتی نخوانده، نمازها شکسته است و نمی‌تواند روزه‌های آینده را بگیرد ولی روزه آن روز صحیح است. 3 بعدازظهر منصرف شود و يک نماز چهار رکعتي خوانده باشد روزه‌اش صحيح است و بايد تا آنجا هست نمازها را تمام بخواند و روزه ماه رمضان را بگيرد. 4 هرگاه شک کند که آیا نماز چهار رکعتی خوانده و بعد منصرف یا مردّد شده یا نه نمازهای خود را شکسته بخواند.

هرگاه مسافر به نيّت نماز شكسته مشغول نماز شود و در بين نماز تصميم بگيرد ده روز يا بيشتر در آنجا بماند بايد نماز را چهار ركعتى تمام كند.

محل کار او حکم وطن دارد.