اگر کمتر از یک سال باشد در بین راه و محل کار نمازهایش شکسته است و اگر محل کار حکم وطن وی باشد نمازش در آنجا تمام و در بین راه شکسته است.
باید تدریجا نمازها را قضا نماید.
باید تدریجاً نمازها را قضا نماید.
حکم وطن را دارد. چنانچه فردی به مقدار 6 یا 8 یا 12 ساعت در محل کار حضورداشته باشد آنجا حکم وطن برای او دارد (ولی 3 یا 4 ساعت حضور حکم وطن ندارد).
هرگاه کسى اوّل وقت مسافر بوده و نماز را نخوانده و بعد به وطن یا جایى که قصد دارد ده روز بماند وارد شود باید نماز را تمام بخواند.
اعراض حاصل نشده است مگر درصورتی‌که در چهار سال آینده نیز اتصال شما قطع باشد و سالی حداقل سه چهار ماه آنجا نمانید.
ممكن است كسى در دو محل زندگى كند، مثلاً شش ماه در شهرى و شش ماه ديگر در شهر ديگر، هردو وطن او محسوب می‌شود و حتّى ممكن است انسان داراى سه وطن باشد، مشروط به اينکه در هرکدام چهار ماه از سال (هرچند به‌صورت پراکنده) بماند.
هرگاه قصد اقامت ده روز در آن محل کرده نماز و روزه او تمام است و هرگاه لااقل هفته‌ای سه روز به مدت حداقل دو ماه، رفت‌وآمد می‌کند باز نماز و روزه او تمام است و اگر در محلي يک سال يا بيشتر بماند يا در مدت حداقل دو ماه و کمتر از دو سال، حداقل سه روز در هفته در جايي بماند در آن محل نيز نماز و روزه تمام است.
منظور از وطن محلي است که انسان آن را براي اقامت و زندگي خود انتخاب کرده، خواه در آنجا متولدشده باشد يا نه و خواه وطن پدر و مادرش باشد يا خودش آنجا را انتخاب کرده است. بنابراين به دنیا آمدن در جايي يا وطن والدين يا همسر بودن يا داشتن ملک و خانه دليل بر وطن شدن آنجا براي فرد نيست، مگر اینکه سالي چهار ماه در آنجا اقامت داشته باشد.
اگر بعضی سال‌ها کمتر و بعضی سال‌ها بیشتر اقامت دارید نماز و روزه کامل است.
در چند مورد سفر قطع می‌شود و مسافر باید نماز را تمام بخواند:اول: رسیدن به وطن دوم: قصد اقامت ده روز سوم: توقف یک ماه بدون قصد
