مسافری که قصد اقامت ده روز دارد
اگر شخصی در محلی ده روز اقامت کند، نماز او چه حکمی دارد؟
هرگاه مسافرى میخواهد ده روز پشت سر هم در محلی بماند، يا میداند اجباراً بايد در آنجا توقّف كند بايد نماز را تمام بخواند.
هرگاه مسافرى میخواهد ده روز پشت سر هم در محلی بماند، يا میداند اجباراً بايد در آنجا توقّف كند بايد نماز را تمام بخواند.
كسى كه قصد كرده است ده روز در محلی بماند هرگاه بيشتر از ده روز بماند تا وقتى مسافرت نكرده است بايد نمازش را تمام بخواند و لازم نيست دوباره قصد ده روز كند.
1 فاصله دو محل، 3 الي 4 کيلومتر باشد: نماز و روزه در هر دو محل، تمام است.2 فاصله دو محل، بين 4 تا کمتر از 21.5 کيلومتر است: الف (اگر روزي يکي دو ساعت برود و برگردد نماز و روزه تمام است، حتي اگر از ابتدا، اینگونه قصد کند. ب) اگر بيشتر از يکي دو ساعت برود: چنانچه از ابتدا چنين تصميمي داشته، نماز شکسته است و روزه نيز نمیتواند بگيرد ولي اگر از ابتدا چنين تصميمي نداشت و بعد از گذشتن ده روز يا بعد از خواندن يک نماز چهار رکعتي قصد کرد به اين فاصله برود و به محل اقامه خود بازگردد، نماز و روزه تمام است.3 فاصله بيشتر از 21.5 کيلومتر است: قصد ده روز به هم میخورد.
هرگاه شك كند كه آیا نماز چهار ركعتى خوانده و بعد منصرف يا مردّد شده يا نه بايد نمازهاى خود را شكسته بخواند.
آن نماز را بهصورت 4 رکعتی قضا میکند ولی باقی نمازهایش را باید شکسته بخواند.
اگر قصد ده روز كرده بوده و مشغول نماز چهار ركعتى شده بود ولى در وسط نماز از قصد خود برگشت، چنانچه مشغول ركعت سوم نشده بايد نماز را دورکعتی تمام كند و بقيّه نمازها را نيز شكسته بخواند و اگر به ركوع ركعت سوم رفته نمازش باطل است و تا وقتیکه آنجاست بايد شكسته بخواند.
اگر واقعاً قصد ده روز کرده است و اشتباهاً 9 روز مانده، نماز کامل است و اگر قصد کرده تا فلان تاریخ مثلاً 13 ماه بماند و خیال میکرده 10 روز بوده است و درحالیکه 9 روز بوده، نماز او شکسته است و باید نمازهای گذشته را قضا کند.
هرگاه كسى میخواهد نه روز يا كمتر در محلی بماند بعد از گذشتن اين مدّت باز تصميم میگیرد نه روز يا كمتر بماند تا سى روز، بايد نماز را شكسته بخواند، از روز سى و يكم بايد نماز را تمام بخواند.
در تمام آنچه برای آن، روز را میشماریم بهصورت تلفیقی محاسبه میشود و منظور از روز تلفیقی آن است که حادثه دراثنای روز باشد و الا اگر از اول طلوع فجر جریان واقعشده باشد ده روز و نه شبی که در وسط آن است کافی است.
هرگاه مسافر در محلی توقّف كند ولى نمیداند مدّت توقّف او چند روز است بايد نماز را شكسته بخواند، امّا بعد از گذشتن سى روز بايد نماز را تمام بخواند، اگرچه مقدار كمى بعدازآن در آنجا بماند (اگر يك ماه از ماههای قمرى بماند كه كمتر از سى روز باشد نيز كافى است مثلاً از دهم اين ماه تا دهم ماه ديگر).
هرگاه توقّف سى روز در يك محل نباشد كافى نيست، بنابراين اگر در جايى مثلاً بيست روز بدون قصد بماند سپس ازآنجا چند فرسخ دورتر رود و بيست روز ديگر بماند نماز او شكسته است.