هرگاه كسى پناه‌برخدا به خدا، يا پيامبر (صلی‌الله علیه و آله) يا يكى از ائمّه معصومين (علیهم‌السلام) يا فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها) دشنام و ناسزا گويد يا عداوت داشته باشد، كافراست.
اهل حق دو گروه‌اند: عدهاى منكر ضروريات اسلام‌اند، نماز و روزه هيچكدام را قبول ندارند كه استفاده از غذای آن‌ها، معاشرت و ازدواج با آن‌ها مطلقاً جايز نيست، ولى عدهاى به يگانگى خدا و رسالت پيامبر شهادت مىدهند و اگر انكار ضروريات هم كنند به انكار نبوت بازنمی‌گردد که معاشرت با گروه دوم مانعی ندارد و ازدواج با آن‌ها درصورتی‌که بيم آن باشد كه زوج تحت تأثير عقاید زوجه واقع شود اشكال دارد و اگر بيم اين مطلب نباشد حرام نيست ولى بهتر است اگر ضرورتی ندارد با ديگرى ازدواج كند.
سزاوار است در صورت امکان شغل خود را تغییر دهید.
بغاة مسلمانانی هستند که بر ضد حکومت اسلامی قیام می‌کنند و در برخی موارد حکم کفار رادارند.
كسانى كه در حق على (علیه‌السلام) و ساير امامان (علیهم‌السلام) غلوّ كنند؛ يعنى، آن بزرگواران را خدا بدانند يا صفات مخصوص خدايى براى آن‌ها قائل باشند، كافرند.
اگر امید به بازگشت برای او وجود داشته باشد با او مدارا کنند و ارتباط در این حد مانعی ندارد.
این‌گونه افراد غالباً ناصبی هستند و مفسد فی‌الارض نیز هستند ولی اجرای احکام آن‌ها در این شرایط مشکل است.
وحدت وجود معانى متعددى دارد، آنچه به‌طورقطع باطل و به عقیده همه فقها موجب خروج از اسلام است این است که کسى معتقد باشد در عالم هستی یک وجود بیش نیست و خداوند عین موجودات این جهان است و خالق و مخلوق و عابد و معبودى وجود ندارد همان‌طور که بهشت و دوزخ نیز عین وجود اوست و لازمه آن انکار بسیارى از مسلّمات دین است، هرگاه کسى ملتزم به لوازم آن بشود خارج از اسلام است و غالب فقهاى معاصرـ اعمّ از احیا و اموات (رضوان اللّه تعالى علیهم) این موضوع را پذیرفته و در حواشى عروه به آن اشاره‌کرده‌اند. و كسانى كه معتقدند خدا در انسان، يا موجود ديگرى حلول كرده و با آن‌یکی شده، يا خدا را جسم بدانند احتياط واجب، اجتناب از آن‌هاست.
درصورتی‌که از افرادی که بر ضد اسلام اقدام می‌کنند نباشند مانعی ندارد.
با توجه به اینکه شافعی علاقه زیادی به اهل‌بیت (علیهم‌السلام) داشته و پیروان او با شیعه خوب هستند کار شما مانعی ندارد.
كافر يعنى كسى كه خدا، يا پيامبر اسلام (صلی‌الله علیه و آله) را قبول ندارد، يا براى خدا شريكى قرار مىدهد بنا بر احتياط واجب در غير موارد ضرورت باید از آن‌ها اجتناب کنند، هرچند به يكى از اديان آسمانى، مانند آيين يهود و نصارى ايمان داشته باشد.
