مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

تمام فرقه‏هاى اسلامى پاكند، مگر آن‌ها كه با ائمه معصومين (علیهم‌السلام) عداوت و دشمنى دارند و خوارج و غُلات، يعنى غلو کنندگان در حق ائمّه (علیهم‌السلام).

هرگاه كسى پناه‌برخدا به خدا، يا پيامبر (صلی‌الله علیه و آله) يا يكى از ائمّه معصومين (علیهم‌السلام) يا فاطمه زهرا (سلام‌الله علیها) دشنام و ناسزا گويد يا عداوت داشته باشد، كافراست.

كسانى كه در حق على (علیه‌السلام) و ساير امامان (علیهم‌السلام) غلوّ كنند؛ يعنى، آن بزرگواران را خدا بدانند يا صفات مخصوص خدايى براى آن‌ها قائل باشند، كافرند.

درصورتی‌که از افرادی که بر ضد اسلام اقدام می‌کنند نباشند مانعی ندارد.

بغاة مسلمانانی هستند که بر ضد حکومت اسلامی قیام می‌کنند و در برخی موارد حکم کفار رادارند.

كسى كه در جامعه اسلامى ‏زندگى می‌کند و از اعتقادات او خبر نداريم، پاك است و جستجو و تفتيش لازم نيست و نيز در جوامع غير اسلامی چنانچه افرادى باشند كه معلوم نباشد مسلمان هستند يا كافر، پاكند.

وحدت وجود معانى متعددى دارد، آنچه به‌طورقطع باطل و به عقیده همه فقها موجب خروج از اسلام است این است که کسى معتقد باشد در عالم هستی یک وجود بیش نیست و خداوند عین موجودات این جهان است و خالق و مخلوق و عابد و معبودى وجود ندارد همان‌طور که بهشت و دوزخ نیز عین وجود اوست و لازمه آن انکار بسیارى از مسلّمات دین است، هرگاه کسى ملتزم به لوازم آن بشود خارج از اسلام است و غالب فقهاى معاصرـ اعمّ از احیا و اموات (رضوان اللّه تعالى علیهم) این موضوع را پذیرفته و در حواشى عروه به آن اشاره‌کرده‌اند. و كسانى كه معتقدند خدا در انسان، يا موجود ديگرى حلول كرده و با آن‌یکی شده، يا خدا را جسم بدانند احتياط واجب، اجتناب از آن‌هاست.

این برنامه‌ها مشروع نیست و ادّعاهاى مزبور خیال و اوهامى بیش نیست.

فِرَق صوفیّه عموماً گرفتار انحرافاتى هستند، بعضى بیشتر و بعضى کمتر، کسى که عقاید فوق را داشته باشد، مانند «حلول» و «اتّحاد» و «وحدت موجود» (نه وحدت مفهوم وجود) و «ترک عبادت» و «انکار محرّمات»، به‌گونه‌ای که مستلزم انکار توحید یا نبوّت شود در سلک کفّار است و اگر قبلاً مسلمان بوده و سپس به این عقاید معتقد شده، مرتد است و تا آنجا که ممکن است باید در رفع شبهات آن‌ها از طرق منطقى کوشید و اگر ممکن نشد باید از آن‌ها دورى کرد.

درصورتی‌که منکر ضروریات دین اسلام نباشند پاک هستند.

شیخی‌ها دارای بعضی اعتقادات انحرافی هستند هرچند ظاهراً مسلمانند؛ وصلت با آن‌ها خالی از اشکال نیست. سزاوار است با آن‌ها رفت‌وآمد نداشته باشید مگر بتوانید آن‌ها را از اعتقادات خود برگردانید.

کفار به چهار گروه تقسیم می‌شوند:گروه اول: کفار ذمیآن‌ها اهل کتابی هستند که در کشور اسلامی‌زندگی می‌کنند و پیمان ذمه دارند. یعنی با مسلمانآن‌همزیستی مسالمت‌آمیز دارند و به قوانین اسلام احترام می‌گذارند و در صورت درخواست حکومت اسلامی، جزیه می‌پردازند که در شرایط فعلی همان مالیات است و حکومت اسلامی، جان و مال و ناموس آن‌ها را مانند سایر شهروندان حفظ می‌کند.گروه دوم: کفار معاهَدکفاری که خارج از کشورهای اسلامی هستند ولی با مسلمانان عهد و پیمان‌دارند و در زمان حاضر، مبادله سفیر و کاردار و مانند آن نوعی عهد و پیمان محسوب می‌شود. مسلمانان با این گروه نیز با مسالمت و رعایت حقوق یکدیگر مراوده می‌کنند.نکته: کفار مستأمن که موقتاً از حکومت اسلامی طلب امنیت می‌کنند و با دریافت ویزا و پذیرش گذرنامه آن‌ها توسط حکومت، وارد کشور می‌شوند را جزء گروه دوم می‌شماریم. زیرا استیمان، نوعی عهد و پیمان است هرچند با آن‌ها مبادله سفیر و نماینده نداشته باشیم. بنابراین جهانگردها و امثال آن‌ها حتی از کشورهای محارب که ویزا می‌گیرند و وارد کشور می‌شوند، باید در امنیت کامل باشند.گروه سوم: کفار مهادِنکفاری که نه با مسلمانان عهد و پیمانی دارند و نه در جنگ هستند؛ مانند بعضی از کشورها که در زمان حاضر هیچ ارتباطی با مسلمانان ندارند، این گروه نیز در امنیت قرار دارند. قرآن مجید می‌فرماید: «لایَنْهاکُمُ اللهُ عَنِ الَّذِینَ لَمْ یُقاتِلُوکُمْ فِی الدِّینِ وَ لَمْ یُخْرِجُوکُمْ مِنْ دِیارِکُمْ أَنْ تَبَرُّوهُمْ وَ تُقْسِطُوا إِلَیْهِمْ إِنَّ اللهَ یُحِبُّ الْمُقْسِطِین» آن‌ها مصداق این آیه هستند و به‌صراحت قرآن (لاینهاکم)، می‌توان حتی به آن‌ها نیکی کرده و باید عدالت را درباره آن‌ها رعایت نمود و در امنیت باشند. هرچند عهد و پیمانی با مسلمانان ندارند.گروه چهارم: کفار محاربکفاری که در حال جنگ با مسلمانان هستند یا به محاربین کمک می‌کنند. در عصر ما بعضی کشورها مانند اسرائیل و برخی دیگر از کشورها مستقیم با مسلمانان در حال جنگ هستند و بعضی‌ها هم به آن‌ها کمک می‌کنند.در مورد شهروندان این کشورها، آن‌هایی که به حکومت کمک می‌کنند، در حکم محارب هستند مانند مردم اسرائیل که با ساخت شهرک‌ها و سکونت در آن‌ها و خوشحالی در شکست مسلمانان سبب کمک و تقویت اسرائیل هستند.ما مسئول حفظ امنیت این گروه نیستیم. ولی نباید جز به سربازان و مهاجمین آن‌ها، آن‌هم در میدان جنگ، آسیب رساند. همان‌طور که پیامبر اکرم (صلی‌الله علیه و آله) فرمودند: «افرادی که در میدان جنگ نیستند وزنان و پیرمردها و بچه‌ها را از بین نبرید و اموالشان را آتش نزنید و ...» برخلاف عمل تأسف‌بار وهابی‌های تندرو که اقدام به نابودی افراد بی‌گناه و حتی مسلمانان می‌کنند. و نیز به همین دلیل، ما اجازه تولید و استفاده از سلاح‌های کشتارجمعی و بمب اتم را نمی‌دهیم. چون غیر جنگجویان را هم هدف قرار می‌دهد.