شک در تطهیر مخرج
اگر شک کند که خود را تطهیر کرده یا نه چه وظیفهای دارد؟
اگر شك كند كه مخرج را پاککرده، بايد خود را تطهير كند، ولى اگر بعد از نماز شك كند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير كند.
اگر شك كند كه مخرج را پاککرده، بايد خود را تطهير كند، ولى اگر بعد از نماز شك كند، نمازش صحيح، امّا براى نمازهاى بعد بايد خود را تطهير كند.
مخرج بول با غير آب پاك نمىشود و تطهیر با شيلنگهاى متّصل به آبلولهکشی كه در حكم جارى است و همچنین آب قلیل، یکمرتبه کافی است؛ هرچند بهتر است با آب قلیل دو بار باشد.
در فرض مسئله که محل ضرورت است اشکالى ندارد.
هرگاه مخرج غائط را با سه قطعهسنگ، يا كاغذ و مانند آن پاك كنند و ذرات كوچكى كه معمولاً جز با آب برطرف نمىشود باقى بماند، ضررى ندارد و میتواند با آن نماز بخواند.
در شستن مخرج بول و غائط فرق ميان مجراى طبيعى و غيرطبيعى نيست، ولى در مخرج غيرطبيعى غير آب كفايت نمى كند.