آنچه متّصل بیاید هرچند آب در پمپ و امثال آن قطع و وصل می‌شود در حکم آب جاری است. چون در روایت عبارت «إن له مادّة» آمده است یعنی پیوسته جریان دارد و تا هر وقت شیر باز است آب می‌آید. مانند آب چاهی که چند دلو بیشتر آب ندارد ولی آب آن تمام نمی‌شود و هر چه بردارند جایگزین می‌شود ولو آرام و به‌مرور.
هرگاه آب مضاف با چيز نجسى ملاقات كند نجس می‌شود، مگر در سه صورت: اوّل اينكه از بالا به پايين بريزد، مثلاً گلاب را از گلابدان روى دست نجسى بريزيم، گلاب‌هایی كه در گلابدان است نجس نمىشود. دوم اينكه مانند فوّاره با فشار از پايين به بالا رود، در اين صورت نيز تنها آن قسمت كه با نجس ملاقات كرده نجس می‌شود. سوم آن‌که به‌قدری زياد باشد كه بگويند نجاست به آن سرايت نكرده، مثل اينكه استخر بزرگى از آب مضاف باشد و نجس در گوشه‌ای از آن بيفتد يا لوله طولانى از نفت باشد و نجس با یک‌طرف آن ملاقات كند، در اينگونه موارد، بقيّه نجس نمىشود.
تنها همان گوشه‌ای که مثلاً قطره خونی در آن افتاده و اطرافش نجس می‌شود ولی به بقیه استخر سرایت نمی‌کند.
پاک می‌شود مگر اینکه جرم چربى روى آن را گرفته باشد ولى چربى مختصر اشکال ندارد.
آرى نجس است، مگر اینکه متّصل به آب‌لوله‌کشی باشد.
براى شستن لباس و فرش و مانند آن مثل موی سروصورت با آب قليل بايد آن را مقدارى فشار دهند تا آب از آن خارج شود ولی چنانچه آب، خودبه‌خود بيرون آيد فشار لازم نيست.
كُر بودن آب را از دو راه می‌توان شناخت: نخست اينكه خود انسان يقين پيدا كند و ديگر اينكه لااقل يك نفر عادل خبر دهد.
هرگاه سگ‌ها با رطوبت به چيزى غير از ظروف تماس پيدا كنند با یک‌بار شستن پاك می‌شود. و اگر با ظروف تماس پيدا كنند و چيزى از آن ننوشند باز با یک‌بار شستن در زير شير آب پاك می‌شود و خاک‌مال كردن در اينجا لازم نيست.
براى تطهير تنور نجس كافى است یک‌مرتبه از بالا به پايين آب در آن بريزند به‌طوری‌که تمام اطراف آن شسته شود، امّا اگر به‌وسیله بول نجس شده باشد دو بار لازم است و بهتر است گودالى ته آن بكنند تا آب‌ها در آن جمع شود و بيرون آورند و بعد آن گودال را با خاك پاك پر كنند.
آب جارى با ملاقات نجاست نجس نمىشود، هرچند كمتر از كر باشد، مگر اينكه بو، يا رنگ، يا طعم نجاست به خود گيرد.
آبى كه معلوم نيست مطلق است يا مضاف و حالت سابقه آن‌هم معلوم نيست چيزى را پاك نمىكند، وضو و غسل هم با آن باطل است، امّا اگر چيز نجسى به آن رسد نجس نمىشود.
اگر عين نجس مانند بول و خون در آب كر بريزد نجس نمىشود، مگر اينكه رنگ، يا بو يا مزه آن تغيير كند.
