مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

براى پاك شدن كف پا و ته كفش اگر مختصرى راه برود يا پا را بر زمين كشد كافى است، ولى بهتراست لااقل پانزده ذراع (تقريباً 5/ 7 متر) راه برود.‌

مقدارى از اطراف پا و کفش که با راه رفتن روى زمین آلوده نجس می‌شود، اگر به زمین برسد پاک می‌گردد.

اگر پاى انسان يا ته كفش او براثر راه رفتن روى زمين نجس، نجس شود با راه رفتن روى زمين پاك، يا كشيدن بر زمين، پاك می‌شود، به‌شرط اين‏كه زمين پاك و خشك باشد و عين نجاست زايل گردد و نيز بايد زمين خاك، يا سنگ، يا آجرفرش، يا سيمان و يا مانند آن باشد. امّا با راه‌رفته روى فرش و حصير و سبزه، كف پا و ته كفش نجس، پاك نمى‏شود.

لازم نيست كف پا و يا ته كفش، تر باشد، بلكه اگر خشك هم باشد با راه رفتن پاك می‌شود، وجود رطوبت غیرمسری در زمين نيز ضرر ندارد.

در فرض سؤال؛ پاک‌کنندگی زمین محل اشکال است.

ذرات كوچكى از نجاست كه جز با آب، پاك نمى‏شود هرگاه در كف پا يا ته كفش باقى بماند ضررى ندارد، همچنين باقى ماندن بو و رنگ.

بنا بر احتیاط واجب پاک نمی‌شود.

آری؛ با راه‏ رفتن روى آسفالت پاك می‌شود.

پاک نمی‌شود.

چرخ وسایل نقلیه و ته عصا و نعل چهار پایان و همچنین کف دست یا زانوى کسى که با دست و زانو راه می‌رود و پاهاى مصنوعى و مانند این‌ها با راه رفتن روی زمین پاک می‌شوند.

داخل کفش به‌واسطه راه رفتن پاک نمی‌شود و پاک شدن کف جوراب به‌واسطه راه رفتن نیز محل اشکال است، مگر اینکه جوراب چرمى و مانند آن باشد که به جاى کفش از آن استفاده شود.

آرى پاك می‌کند.