زن مى تواند براى اين كه از شيرش استفاده كنند اجير شود و لازم نيست از شوهر خود اجازه بگيرد، ولى اگر به واسطه شير دادن حقّ شوهر از بين برود، بدون اجازه او جايز نيست.
خوب است زنها هر بچه اى را شیر ندهند، زيرا ممكن است فراموش كنند به چه كسانى شیر داده اند و بعداً دو نفر محرم با يكديگر ازدواج كنند، مخصوصاً در اين ايّام كه با وجود امكان استفاده از شیر خشك و امثال آن، كمتر ضرورتى براى شیر دادن به بچه هاى ديگر وجود دارد.
بهتر است در برابر شیر دادن مزدى از شوهر خود نگيرد، ولى حق دارد بگيرد و اگر مادر بخواهد بيشتر از دايه مزد بگيرد شوهر مى تواند بچه را از او گرفته به دايه دهد.
آری رضایت او شرط است مگر اینکه حال ضرورت باشد.
در فرض سؤال، زنى كه فرزند عموى او شیر خورده به شوهر خود حرام نمى شود.
مانعى ندارد كه زن نوه پسرى خود را شیر دهد.
احتياط مستحب آن است كه زن، بچّه دختر خود را شیر كامل ندهد. همچنين بچه اى را كه شوهر دخترش از زن ديگر دارد.
زن مىتواند بدون اجازه شوهر بچه ديگرى را شیر دهد، به شرط آنكه حق شوهر از بين نرود، ولی احتیاط مستحب آن است که به بچه دختر خود شیر ندهد.
مستحب است درصورتيكه ممكن باشد بچه را دو سال تمام شیر بدهند ولی بیش از دو سال حرام نمی باشد.
كسانى كه به واسطه شیر خوردن با يكديگر خويشاوند مىشوند مستحب است يكديگر را احترام كنند، ولى حقوق خويشاوندى ندارند و از يكديگر ارث نمىبرند.
هيچ كس براى شیر دادن فرزند بهتر از مادر و سزاوارتر از او نيست
