مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آب‌طلا، حکم طلا را ندارد و شیر و ناودان حکم ظرف را ندارند و در مورد لوله نیز جای تأمل دارد.‌

بنا بر احتياط واجب ظرف آب وضو نباید از طلا و نقره باشد.‌

هرگاه كسى محصّل مدرسه اى نيست ولى ميهمان محصّلين است، وضوگرفتن او در آن مدرسه اشكال ندارد، به شرط اين كه پذيرفتن چنان ميهمانى برخلاف شرايط وقف نباشد، همچنين در مورد كسى كه ميهمان مسافران مسافرخانه و يا ساكنان تيمچه ها است.

اگر صاحب آب قبلاً اجازه داده و انسان نمى داند از اجازه اش برگشته يا نه، وضوى او صحيح است.

به‌قصد خارج‌کردن مانعی ندارد و اگر می‌تواند باید خارج کند و در ظرف دیگر بریزد و اخراج با پارچه نیز در صورت امکان همین حکم را دارد و اگر مسئله را می‌دانسته و تیمم کرده است تیمم باطل است و اگر هم نمی‌دانسته، تیمم اشکال داشته است.‌

لازم نيست نيّت را به زبان بگويد يا از قلب خود بگذراند، همين اندازه كافى است كه اگر از او بپرسند چه مى كنى؟ بداند وضو مى گيرد.

وضوگرفتن از نهرهاى بزرگ و كوچك جايز است، هرچند انسان نداند صاحبان آنها راضى هستند، امّا اگر صاحب آنها از وضوگرفتن صريحاً نهى كند احتياط واجب ترك است و اگر مجراى نهر را بدون اجازه صاحبش تغيير داده اند، احتياط واجب آن است كه از آن وضو نگيرند.

وضو صحیح است؛ ولی تصرف در کفش غصبی جایز نیست.‌

باید وقت كافى براى وضو و نماز داشته باشد، بنابراين اگر وقت بقدرى تنگ است كه اگر وضو بگيرد تمام يا مقدارى از واجبات نماز بعد از وقت خوانده مى شود بايد تيمّم كند.

در هر زماني می تواند وضو را به نيت طهارت بگيرد و تا زماني که وضو دارد می تواند با آن هر نمازي بخواند؛ اما احتياط آن است که اگر به نيت نماز واجب وضو می گیرد نزديک وقت نماز باشد (مثلاً 10 الي 15 دقيقه قبل از اذان).

اگر گمان مى كرد آب از خود اوست و بعد از وضو معلوم شد مال ديگرى است، وضوى او صحيح است و بايد قيمت آن را به صاحبش بدهد.

ظاهر آب مسجد این است که وقف مسجد است مگر اینکه خلاف آن ثابت شود.‌