در صورتى که خودش قادر به وضو نیست، و گرفتن نایب براى او عسر و حرج ندارد، باید نایب بگیرد. در غیر این صورت، بدون وضو نماز مى خواند.
رضایت نائب شرط می باشد مگر این که پرستار شخص باشد و وضو دادن جزء وظایف او در برابر حقوقش باشد، ضمن این که پرداخت دستمزد به نائب برای جلب رضایت او اشکالی ندارد.
در صورتى که گرفتن نایب بدون مشقّت ممکن باشد مقدّم است، والاّ خودتان وضو بگیرید.
در فرض سؤال باید خودش مسح را انجام بدهد و کشیدن از بالا به پایین اشکالی ندارد.
احتیاط واجب آن است که با ذراع خود مسح بکشد.
در صورتى که واقعاً در آوردن دست مصنوعى براى او موجبمسح سرمى شود، شستن صورت زیر شیر آب و در صورت امکان مسح سر و پا ها با دست مصنوعى از باقیمانده آب صورت کافى است.
صورت را زیر شیر آب مى گیرید، و همچنین اگر مى توانید دست ها را زیر شیر آب مى گیرید، و اگر این کار هم مشکل است، نائب بگیرید. و اگر نائب گرفتن هم میسّر نیست یا مشکل است، همان مقدار که مى توانید کافى است.
در صورتى که مى تواند دستش را حرکت بدهد، وضو گرفتن اشکال ندارد. منتها نیّتش این باشد که حرکاتى که از بالا به پایین است جزء وضو باشد، و عکس آن جزء وضو نباشد
در فرض سؤال اگر وضو با آب گرم برای آنها ضررى نداشته باشد و تهیّه آن ممکن باشد باید وضو بگیرند، در غیر این صورت تیمّم کنند.
احتیاط واجب آن است که بین وضو و تیمم جمع نماید بدین نحو که اگر ممکن است صورت خود را زیر شیر آب گرفته یا به صورت ارتماسی بشوید و برای مسح اگر به آسانی بتواند نائب بگیرد که از رطوبت صورت او بگیرد و برای او مسح کند این کار را انجام دهد در غیر اینصورت مسح ساقط است و بعد پیشانى خود را آهسته بر چیزى که تیمّم بر آن جایز است بمالد.
افعال وضو را انجام می دهد و اگر امکان دارد ساق پا را مسح می نماید و الا مسح از او ساقط می باشد.
