حکم اعتکاف با وجود ضرر داشتن روزه
آيا بيمار و كسى كه روزه برايش ضرر دارد، مى تواند معتكف شود؟
با توجه به اينكه روزه چنين شخصى صحيح نيست، اعتكافش نيز صحيح نخواهد بود.
با توجه به اينكه روزه چنين شخصى صحيح نيست، اعتكافش نيز صحيح نخواهد بود.
در محلی که مسافر باشد، چنانچه نخواهد حداقل ده روز در آنجا بماند نمی تواند معتکف شود و روزه او نیز صحیح نیست.
هر سه روز را نیت روزه قضا کند و کسی که قضا ندارد نیت قصد قربت کند.
هر گاه شخصى نيّت اعتكاف كمتر از سه روز كند (مثلا يك يا دو روز) اعتكافش باطل است.
اعتکاف از ناحيه حدّاكثر مدت آن، محدوديّتى ندارد. لذا اعتکاف بيش از سه روز، هر چند مقدار زمان اضافه، يك روز يا قسمتى از يك روز يا يك شب، يا قسمتى از يك شب باشد اشکالی ندارد؛ البته اگر پنج روز طول كشيد، روز ششم واجب مى شود. بلكه بعضى از فقها معتقدند اعتكاف در هر مرحله اى از نظر تعداد روزها باشد، چنانچه دو روز به آن اضافه كند روز سوم واجب مى شود. بنابراين، اگر به اعتكاف شش روزه خود دو روز اضافه كند، روز نهم واجب مى شود، و اگر به اعتكاف نُه روزه اش دو روز اضافه نمايد، روز دوازدهم نيز واجب مى شود، و... و لكن اين سخن جاى گفتگو دارد، و محلّ تأمّل است.
منظور از روز در مدت اعتکاف، از ابتداى طلوع فجر (هنگام اذان صبح) تا غروب آفتاب است; هر چند احتياط آن است كه تا اذان مغرب محاسبه شود. بنابراين، اعتكافِ شبِ اوّل و شب چهارم واجب نيست، هر چند جايز است; ولى اعتکاف شب دوم و سوم واجب است.
در فرض سؤال، كافى نيست.
اعتكاف بايد در مسجد جامع باشد.
منظور از مسجد جامع مسجدى است كه به طور مرتّب در آن نماز جماعت برگزار مى گردد. بنابراين در تمام چنين مساجدى اعتكاف جايز است.
احتياط مستحب آن است كه ـ در صورت امكان ـ در مسجد الحرام، يا مسجد النّبى، يا مسجد كوفه، يا مسجد بصره معتكف شود.
قسمتهاى توسعه يافته مساجد نيز حكم مسجد را دارد; به شرط آنكه جزء مسجد محسوب گردد.
دو موضوع «مسجد بودن» و «جامع بودن مسجد» از راه هاى زير ثابت مى شود:1ـ علم و يقين. 2ـ شياعِ موجبِ يقين. 3ـ بيّنه شرعى. 4ـ خبر عادل واحد.