يكى از خون هايى كه از زن خارج مى شود، خون استحاضه است و به طور كلّى هر خونى که از زن خارج شود و شرایط حیض و نفاس را نداشته باشد و مربوط به بکارت یا زخم یا جراحتّى در رحم نبوده باشد، خون استحاضه است و دراين موقع زن را مستحاضه مى گويند.
این کار واجب نمی باشد، اما پنهان کردن آن جزء آداب اخلاقى است.
استحاضه قليله آن است كه هرگاه زن پنبه اى را داخل كند، خون، آن را آلوده نمايد ولى از طرف ديگر خارج نشود، خواه خون در پنبه فرو رود يا نه.
منظور این نیست که جنین خون را مى خورد؛ بلکه منظور این است که در موقع باردارى خون در عروق مادر ذخیره مى شود و از طریق جفت یا غیر آن به جنین منتقل مى گردد و جنین موادّ غذایى و اکسیژن موجود را از همان خون مادر مى گیرد؛ همان گونه که در مدّت شیرخوارگى غالباً عادت ماهانه نیست، زیرا قسمت هایى از خون تبدیل به شیر مى‌شود و غذاى نوزاد مى گردد.
خون استحاضه غالباً كم رنگ و سرد و رقيق است و بدون فشار و سوزش بيرون مى آيد، ولى ممكن است گاهى تيره رنگ يا سرخ و گرم و غليظ باشد و با فشار و سوزش خارج شود.
ترشحات زرد رنگ، خون نيست و حکم استحاضه را ندارد. در استحاضه بايد خون هرچند کم رنگ- خارج شود اما ترشحات زرد رنگ که شبيه زردابه هايي است که از زخم ها يا دمل ها خارج مي شود استحاضه نيست. تنها در صورتي که اين ترشحات، در ايام عادت يا دو روز قبل يا بعد از آن ديده شود و مجموعا با ايام عادت، از ده روز تجاوز نکند حکم عادت را دارد. در مواقع ديگر، فقط بايد وضو بگيرند و نماز بخوانند و مقدار کم و زياد آن نيز تفاوتي ندارد.
استحاضه کثیره آن است كه هرگاه زن پنبه اى را داخل كند خون، در پنبه فرو رود و از آن بگذرد و جارى شود.
خون استحاضه حدّاقل و حدّاکثر ندارد.
در فرض سؤال، وجود خون در محل کافى است و استمرار نیز در آن شرط نیست.
در فرض سؤال استحاضه محسوب می شود و باید طبق وظیفه ی زن مستحاضه عمل نماید.
وظيفه چنين شخصى آن است که بنابر احتياط واجب براى هر نماز يك وضو بگيرد البته در صورتی که دو نماز را جداگانه می خواند و واجب است از سرايت خون به ساير اعضا جلوگيرى كند، امّا عوض كردن پنبه و دستمال واجب نيست، هر چند احتياط مستحب است.
استحاضه فقط دو قسم است: قلیله و کثیره و بزرگان از قدماء و متأخّرین که معتقد هستند استحاضه دو قسم بیشتر نیست، متعدّد بوده اند.
