مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

زنانى كه «عادت عدديّه» دارند يعنى شماره روزهاى حيض آنها در دو ماه پشت سر هم يك اندازه است، ولى وقت آن تغيير مى‏كند، آنها بايد در همان چند روز به احكام حائض عمل كنند.‌

زنى كه دو ماه پشت سر هم در وقت معيّن، سه روز يا بيشتر خون حيض ببيند و بعد پاك شود، دو مرتبه سه روز يا بيشتر خون ببيند و مجموع روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، از ده روز بيشتر نشود (ولى ماه دوم كمتر يا بيشتر از ماه اوّل باشد) چنين زنى نيز بايد تمام آنچه را ديده حيض قرار دهد، ولى در روزهاى وسط كه پاك است حكم طاهر را دارد.

در صورتی که قبل از ده روز خون قطع شود همه جزء عادت محسوب می شود مگر اینکه بداند خون مزبور در اثر جراحتی است .

مانعی ندارد.‌

هرگاه زنى در تمام ماه پاک نمى شود، ولى دو ماه پشت سر هم چند روز از خونى را كه مى بينند نشانه حيض و بقيّه نشانه هاى استحاضه دارد و شماره روزهايى كه نشانه حيض دارد در هر دو ماه يك اندازه است، امّا وقت آن يكى نيست، بايد آن چند روزى كه نشانه حيض را دارد حيض قرار دهند.

در فرض سؤال، اگر خونى ببينند كه نشانه هاى حيض داشته باشد، بايد فوراً عبادت را ترك كنند و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده، بايد عبادتهايى را كه به جا نياورده اند قضا كنند، ولى اگر نشانه هاى حيض را نداشته باشد بر طبق حكم مستحاضه عمل می كنند تا ثابت شود كه خون حيض است.

در فرض سؤال استحاضه است تا زمانی که خون همیشگی از نظر زمان و عدد را ببیند که آن حیض است.

چنانچه خون حيض (حتي اگر بصورت لکه کمرنگي باشد) از ده روز بگذرد به مقداري که در ماه هاي قبل خون مي ديده عادت ماهانه قرار مي دهد، و بقيه حکم استحاضه دارد. و اگر مجموع ( پاکي و خون) از ده روز تجاوز نکند همه آن حيض محسوب مي شود.

زنى كه عادت عدديّه دارد اگر بيشتر از شماره عادت خود، خون ببيند و از ده روز بيشتر شود چنانچه همه خون هايى كه ديده يك جور باشد بايد از موقع ديدن خون به شماره روزهاى عادتش حيض و بقيّه را استحاضه قرار دهد و اگر چند روز آن نشانه حيض دارد بايد همان را حيض قرار دهد و اگر بيشتر از ايّام عادت او باشد از آخر آن كم مى‏كند و اگر كمتر از ايّام عادت او ست، بايد آن روزها را با چند روز بعد از آن كه روى هم رفته به اندازه عادتش شود، حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.

اگر ده روز يا كمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند، بايد روزهايى كه خون او نشانه حيض دارد حيض قرار دهد (به شرط اين كه كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد) و اگر بيشتر باشد، يا همه روزها را يك جور ديده، احتياط واجب آن است كه هفت روز اوّل را حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.

اگر چند مرتبه در مواقع مختلف یا ایّام مختلف بر خلاف عادت اوّل خون ببیند جزء مضطربه است و در این حال اگر 10 روز یا کمتر خون ببیند همه اش حیض است، اگر بیش از ده روز خون ببیند آن مقدار از آن که نشانه حیض را داشته باشد و از سه روز کمتر و از ده روز بیشتر نباشد حیض محسوب مى شود و اگر همه اش یک جور باشد مطابق عادت خویشاوندان خود عمل مى کند.

در فرض سؤال، خونى كه در عادت بوده است حيض و ديگرى كه نبوده، استحاضه است و اگر هيچ كدام در عادت نبوده، آن خونى كه داراى صفات حيض است حيض و ديگرى استحاضه است و اگر هر دو صفات حيض دارد، تا ده روز حيض محسوب مى شود و بعد از آن استحاضه است.