مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

در فرض سؤال، وجود خون در محل کافى است و استمرار نیز در آن شرط نیست.

بنابر احتیاط واجب امامت او جایز نیست.

اگر غسل كردن مكرّر براى او ضرر دارد، يا مايه مشقّت زياد است مى تواند به جاى آن تيمّم كند.

خواندن دعاها و زيارات و انجام سجده و فرستادن صلوات و ساير اذکار به طور کلي مانعي ندارد.

در فرض سؤال ده روز اوّل نفاس است و ده روز دوم استحاضه و بعد از آن اگر نشانه هاى حيض را داشته باشد، حيض وگرنه آن هم استحاضه است.

هرگاه سه روز يا بيشتر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را دارد و بعد ده روز يا بيشتر خونى را ببيند كه نشانه هاى استحاضه را دارد و مجدّداً خونى را ببيند كه نشانه حيض را دارد، بايد تمام خونهايى را كه نشانه حيض داشته است حيض قرار دهد.

اگر یقین دارد تا قبل از گذشتن وقت عذر او برطرف می شود و امکان غسل است بنابر احتیاط واجب صبر نماید و بعد از غسل نماز را بخواند و الا چنانچه بتواند تیمّم مى کند و نماز خود را با همان حال انجام مى دهد، اما اگر نتواند تیمّم کند و وقت تنگ است نماز را بنابر احتیاط واجب با همان حال مى خواند و بعد قضا مى کند.

غسل میت بايد با قصد قربت، يعنى براى خدا انجام داده شود.

در صورتى که زمان و ایّام عادت معلوم باشد و در حدود همان زمان خون قطع شود و لکّه اى پیدا نباشد، عادت پایان یافته و انتظار بیشترى لازم نیست.

غسل اشکال دارد ولی نبش قبر لازم نیست و محرم نیز باید از روی لباس غسل دهد.

شروع نفاس از بچّه اوّل است، و پایان آن پس از ده روز کامل مى باشد، ولى احتیاط واجب آن است که در مقدار زائد بر ده روز نسبت به بچّه اخیر، میان احکام حائض و مستحاضه جمع کند.

هنگامى كه زن از خون نفاس پاك شد بايد غسل كند و عبادت هاى خود را انجام دهد و هرگاه قبل از گذشتن ده روز از ولادت، دوباره خون ببيند چنانچه روزهايى كه خون ديده یا در بین آن پاک بوده، روى هم رفته ده روز يا كمتر از ده روز است، تمام آن نفاس مى باشد ولی روزهايى كه در وسط پاك بوده، عباداتش صحيح است.