مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

خوابیدن حرام نمی باشد ولی کراهت دارد و چنانچه وضو بگیرد کراهت آن رفع می شود.

در فرض سؤال غسل واجب نمی شود.

اگر رطوبتي خارج شود و يقين کند مني است بايد براي نماز غسل کند ولي چنانچه نداند يا شک کند که مني است يا رطوبت ديگر، چنانچه همراه با جستن و شهوت باشد، حکم مني دارد و اگر اين دو نشانه ، يا يکي از آنها را نداشته باشد حکم مني ندارد. البته در مريض لازم نيست با جستن باشد بلکه اگر زمان بيرون آمدن، به اوج شهوت جنسي رسيده، حکم مني دارد.

در فرض سؤال غسل مسّ میّت ندارد.

خواندن دعاها و زيارات و انجام سجده و فرستادن صلوات و ساير اذکار به طور کلي مانعي ندارد.‌

نزديکي کردن با زن در حال نفاس حرام است، اما بعد از نفاس اگر زن در استحاضه قليله باشد مانعي ندارد ولي در استحاضه کثيره بايد قبل از نزديکي، غسل روزانه را انجام داده باشد.

وظيفه چنين شخصى آن است که بنابر احتياط واجب براى هر نماز يك وضو بگيرد البته در صورتی که دو نماز را جداگانه می خواند و واجب است از سرايت خون به ساير اعضا جلوگيرى كند، امّا عوض كردن پنبه و دستمال واجب نيست، هر چند احتياط مستحب است.

در صورتى که در مسجد نباشد، و نیّت نماز نکنند مانعى ندارد؛ هر چند بظاهر همراه جمعیّت بصورت نماز برخیزند.

بايد به تيمّم قناعت شود.

منظور از بیماری که در آن نشانه های جنابت نمایان نمی شود نوعی ضعف عمومی است که باعث کاهش فعالیتهای بدنی عادی فرد می شود.

چنانچه آیات سجده دار را تلاوت ننماید، می تواند هر مقدار که می خواهد قرآن بخواند، البته قرائت قرآن بیش از هفت آیه کراهت دارد یعنی ثواب آن کمتر می باشد و بهتر است آیات سوره های سجده دار را نیز تلاوت ننماید.

غسل چهله اعتبار شرعي ندارد و خون نفاس بيشتر از ده روز نمي شود؛ بسياري از زنان بعد از زايمان، يک ماه يا بيشتر خون مي بينند، لذا اگر درحيض عادت دارند بايد به تعداد روزهاي عادتشان، نفاس قرار دهند و بعد از آن، تا ده روز حکم استحاضه دارد. بعد از گذشتن ده روز، اگر همزمان با ايام حيضش باشد بايد مطابق احکام حائض عمل کند (خواه نشانه هاي خون حيض را داشته باشد يا نه) و اگر همزمان با ايام عادتش نباشد حکم استحاضه دارد، مگر اين که خون داراي نشانه هاي حيض باشد.