مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

خون قبل از خروج ولد (تولد نوزاد) استحاضه محسوب می شود ولی اگر در ایام حیض باشد عادت ماهیانه محسوب می شود.

بين دو حيض حداقل بايد ده روز فاصله باشد، بنابراين اگر در اين فاصله خوني ببيند حکم حيض را ندارد.

در فرض سؤال، اگر خونى ببينند كه نشانه هاى حيض داشته باشد، بايد فوراً عبادت را ترك كنند و چنانچه بعد بفهمند حيض نبوده، بايد عبادتهايى را كه به جا نياورده اند قضا كنند، ولى اگر نشانه هاى حيض را نداشته باشد بر طبق حكم مستحاضه عمل می كنند تا ثابت شود كه خون حيض است.

اگر خانمى است که عادت ماهانه مرتب دارد و در زمان عادت لكّه اى را مشاهده كرده كه سه روز ادامه داشته حكم به حيض مى شود،گر چه فاقد صفات باشد، اما اگر دارای عادت نباشد استحاضه محسوب می شود.

در فرض سؤال تماسّ بدن با جلد وحاشيه و فاصله سطور قرآن مجيد و همراه داشتن آن کراهت دارد.

زنى كه عادت وقتيّه دارد اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند تعداد روزهاى حيض را به واسطه نشانه هاى آن تشخيص دهد، بايد مطابق تعداد روزهاى عادت زنان خويشاوند خود حيض قرار دهد (اعم از خويشاوندان پدرى يا مادرى، زنده يا مرده و اين در صورتى است كه همه يا اكثريّت قريب به اتفاق آنها يكسان باشند، امّا اگر در ميان آنها اختلاف است، مثلًا بعضى پنج روز و بعضى هشت روز عادت مى بينند، احتياط واجب آن است كه در هر ماه هفت روز را ايّام عادت خود قرار دهد.

مرد مى تواند دختر بچه اى را كه سن او از سه سال كمتر است غسل دهد و زن هم مى تواند پسر بچه اى را كه سه سال كمتر دارد غسل دهد.

در این مورد احتیاط کند، یعنى عبادات را انجام دهد و از آنچه بر حائض حرام است پرهیز کند تا وضع او روشن شود.

غسل و تيمّم ساقط مى شود.

این کار واجب نمی باشد، اما پنهان کردن آن جزء آداب اخلاقى است.

اگر یقین دارد که حیض او تمام شده است به حکم استحاضه عمل نماید.

در فرض سؤال دست زدن اشکالی ندارد و شخصی که غسل بر او واجب شده می تواند داخل شود.