آزمایش مزبور چیز ساده اى است، که نه خوف ضرر دارد و نه مزاحمتى براى بکارت، بلکه با مختصر پنبه یا دستمال کاغذى مى توان آزمایش کرد.
در فرض سؤال، روزی دو سه بار وارسی کردن کافی است.
احتیاط واجب آن است که هر دو را ترک نماید.
روزه زن مستحاضه صحيح است، مستحاضه قليله نيازي به غسل کردن ندارد ولي مستحاضه کثيره در صورتي روزه او صحيح است که بنابراحتیاط واجب غسل نماز مغرب و عشاي شبي که ميخواهد فرداي آن را روزه بگيرد به جا آورد و همچنين غسلهاي روزي را که روزه است، البته این حکم مخصوص روزه ی ماه رمضان و قضای آن می باشد.
تا زمانی که خون به صورت خون حیض باشد نماز و روزه را ترک می کند تا یقین کند که به مقدار ایام حیض او رسیده است و در صورت شک باید مقدار کمتر را بگیرد.
مسأله دو صورت دارد، اگر ثابت شود که خون مربوط به زخم یا دمل و رحم است غسل ندارد و طبق معمول باید وضو بگیرد و نماز بخواند و اگر خون مربوط به عوارض رحم بوده باشد استحاضه است و طبق وظیفه ی زن مستحاضه عمل می کند، البته اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.
اگر در حال عادت ماهانه ، آفتاب يا ماه بگيرد و تا آخر مدّتى كه خورشيد يا ماه بازمى شود از خون حيض پاك نشده باشد، نماز آيات بر او واجب نيست و قضا هم ندارد. همچنین نماز آیاتی که بواسطه زلزله واجب شده است و قضای آن بر حائض واجب نیست.
این کار مانعی ندارد، اما باید طبق وظیفه ی خود عمل نماید.
با غسل جنابت در ايام حيض از جنابت پاک مي شود و همچنين غسلهاي مستحبي را نيز مي تواند انجام دهد اما از کارهايي که بر حائض حرام است بايد پرهيز کند. همچنين مي تواند بعد از پاکي، هر دو را نيت کرده و يک غسل انجام دهد.
اگر خون یا لکه، در ایام عادت باشد حیض حساب کند و روزه را ترک کند و اگر اینطور نیست استحاضه محسوب می گردد. ضمنا چنانچه بعداً اگر روشن شد که حیض است روزه را قضا کند.
زنان باردار یا شیرده نیز ممکن است حائض شوند؛ بنابراین اگر خون ناشي از زخم و جرح يا عفونت باشد و يا احتمال قوي بدهد که مربوط به آن است بايد نمازها را بخواند ولي اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد و اگر عادت ندارد به نشانه ها رجوع می کند.
هرگاه خون به بيرون جريان دارد چنانچه براى او ضرر نداشته باشد بايد پيش از غسل و بعد از آن بوسيله پنبه و مانند آن از بيرون آمدن خون جلوگيرى كند، ولى اگر اين كار مشقّت زياد دارد، لازم نيست.
