غسل جنابت را هرگاه براى رفع جنابت و پاك شدن انجام دهد مستحب است، امّا براى خواندن نماز واجب و مانند آن واجب مى شود، اما براى نماز ميّت و سجده ی شكر و سجده هاى واجب قرآن (هنگامى كه آيه سجده را از ديگرى بشنود) غسل جنابت واجب نيست، بلكه در همان حال نيز انجام اين كارها جايز است، هرچند بهتر است كه براى نماز ميّت و سجده شكر و امثال آن غسل كند.
توقف در قسمتهايي که مسجد است جايز نيست و احتياط واجب آن است که در حرم (محوطه اطراف ضريح) امامان عليهم السلام توقف نکند، ولي داخل شدن به رواقهاي اطراف ضريح مطهر ائمه علیهم اسلام اشکالی ندارد.
مسّ خطّ قرآن يا اسم خدا و پيامبران و امامان بر فرد جُنب بنابر احتياط واجب حرام است، حتی اگر وضو داشته باشد.
اگر انسان نزدیکی از قبل (جلو) داشته باشد و منی خارج نشود ولی به اندازه ختنه گاه يا بيشتر داخل شود، مرد و زن هردو جُنُب مى شوند، خواه بالغ باشند يا نابالغ و اگر در دُبُر(پشت) باشد و منی خارج نشود، بنابر احتياط واجب بايد جمع كند بين غسل و وضو.
جنب نمی‌شود و نیازی به غسل مجدد نیست
بهتر است غسل جنابت را به قصد احتیاط انجام دهد.
اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود بدون توقف کردن يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد.
