هرگاه زنى در تمام ماه پاك نمى شود ولى در دو ماه پشت سر هم، چند روز معيّن(مثلًا از اوّل تا هفتم ماه) خونى را كه مى بيند نشانه هاى حيض را دارد، امّا بقيّه چنين نيست؛ او نيز بايد همان ايّام را عادت قرار دهد.
اگر ده روز يا كمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند چنانچه بعضى نشانه حيض داشته باشد و از سه روز كمتر و از ده روز بيشتر نباشد، حيض محسوب مى شود و اگر همه اش يك جور باشد مطابق عادت خويشاوندان خود عمل مىكند (اگر عادت همه يا اكثريّت قاطع آنها يكسان باشد) و هرگاه عادت آنها مختلف باشد، احتیاط واجب آن است كه عادت خود را هفت روز قرار دهد.
زنان حائض بر شش گونه هستند: 1- صاحب عادت وقتیه و عددیه 2- صاحب عادت وقتیه 3- صاحب عادت عددیه 4- مـضـــطربه5- مبتدئه6- ناسیه
مضطربه زنى است كه چند ماه حائض شده ولى عادت معيّن پيدا نكرده و يا اگر سابقاً عادت داشته، به هم خورده و عادت تازه اى جانشين آن نشده است.
زنانى كه عادت وقتيّه و عدديّه دارند، اگر يكى دو سه روز جلوتر از زمان عادت يا بعد از آن خون ببينند بطورى كه بگويند عادت را جلو يا عقب انداخته، بايد به احكام زن حائض عمل كنند، خواه آن خون نشانه هاى حيض را داشته باشد يا نه.
زنى كه عادت منظم دارد هرگاه سه روز يا بيشتر خون ببيند و پاك شود و دوباره خون ببيند و فاصله بين دو خون، كمتر از ده روز باشد و تمام روزهايى را كه خون ديده، بيش از ده روز نباشد همه آن حيض است؛ البته ايّامى كه در وسط پاك بوده، زنِ پاك محسوب مى شود و باید اعمال خود را انجام بدهد.
مبتدئه به زنى گفته می شود كه براى اوّلين بار حائض مى شود.
در فرض سؤال، باید رجوع به صفات و نشانه ها نمایند و خون هايي که نشانه و صفات حيض را دارد، حيض است(به شرطي که از سه روز کمتر و از ده روز بيشتر نباشد و فاصله دو حيض کمتر از ده روز نباشد) و در غير اين صورت، احکام استحاضه را دارد.
زنى كه عادت وقتيّه دارد اگر بيشتر از ده روز خون ببيند و نتواند تعداد روزهاى حيض را به واسطه نشانه هاى آن تشخيص دهد، بايد مطابق تعداد روزهاى عادت زنان خويشاوند خود حيض قرار دهد (اعم از خويشاوندان پدرى يا مادرى، زنده يا مرده و اين در صورتى است كه همه يا اكثريّت قريب به اتفاق آنها يكسان باشند، امّا اگر در ميان آنها اختلاف است، مثلًا بعضى پنج روز و بعضى هشت روز عادت مى بينند، احتياط واجب آن است كه در هر ماه هفت روز را ايّام عادت خود قرار دهد.
با توجه به آنچه نوشته اید اگر در وقت عادت، خون نبيند و در غير آن ايّام به شماره روزهاى حيضش خون ببيند بايد همان را حيض قرار دهد، چه پيش از وقت عادت باشد، يا بعد از آن، به شرط اين كه نشانه هاى حيض را داشته باشد.
اگر ده روز يا كمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند و همه اش يك جور باشد بايد عادت خويشان خود را حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه (اگر عادت همه يا اكثريّت قاطع آنها يكسان باشد). و هرگاه عادت آنها مختلف باشد، احتیاط واجب آن است كه عادت خود را هفت روز قرار دهد.
چنانچه خون حيض (حتي اگر بصورت لکه کمرنگي باشد) از ده روز بگذرد به مقداري که در ماه هاي قبل خون مي ديده عادت ماهانه قرار مي دهد، و بقيه حکم استحاضه دارد. و اگر مجموع ( پاکي و خون) از ده روز تجاوز نکند همه آن حيض محسوب مي شود.
