مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

هرگاه زن بگويد حائض هستم يا از حيض پاك شده ام، حرف او قبول است، مگر اين كه مورد سوءظن باشد.

هرگاه سه روز يا بيشتر خونى ببيند كه نشانه هاى حيض را دارد و بعد ده روز يا بيشتر خونى را ببيند كه نشانه هاى استحاضه را دارد و مجدّداً خونى را ببيند كه نشانه حيض را دارد، بايد تمام خونهايى را كه نشانه حيض داشته است حيض قرار دهد.

اگر ده روز يا كمتر خون ببيند همه اش حيض است و اگر بيشتر از ده روز ببيند، بايد روزهايى كه خون او نشانه حيض دارد حيض قرار دهد (به شرط اين كه كمتر از سه روز و بيشتر از ده روز نباشد) و اگر بيشتر باشد، يا همه روزها را يك جور ديده، احتياط واجب آن است كه هفت روز اوّل را حيض قرار دهد و بقيّه را استحاضه.

هرگاه زن در اوّل وقت به اندازه انجام واجبات يك نماز پاك باشد و نماز نخواند و حائض شود، آن نماز را بايد بعداً قضا كند و در اندازه وقت براى انجام واجبات بايد ملاحظه حال خود را نمايد، مثلًا براى مسافر به اندازه دو ركعت و براى حاضر، به اندازه چهار ركعت و كسى كه وضو ندارد، وقت وضو را نيز بايد در نظر بگيرد و همچنين تطهير لباس و بدن و اگر فقط به اندازه خود نماز وقت داشته باشد احتياط واجب ، قضا كردن نماز است.

چنانچه خون حيض (حتي اگر بصورت لکه کمرنگي باشد) از ده روز بگذرد به مقداري که در ماه هاي قبل خون مي ديده عادت ماهانه قرار مي دهد، و بقيه حکم استحاضه دارد. و اگر مجموع ( پاکي و خون) از ده روز تجاوز نکند همه آن حيض محسوب مي شود.

هر گاه خون مزبور بر اثر جراحتى باشد که بخاطر آن دستگاه حاصل مى شود هیچ حکمى جز آب کشیدن محل ندارد و اگر عادت ماهیانه را تحریک و طولانى کند احکام عادت ماهیانه بر آن جارى مى شود، ولى در هر حال بیش از ده روز خون حیض محسوب نمى‌شود، حتّى اگر عادت او کمتر از ده روز باشد، باید همان را عادت قرار دهد. مگر این که بر اثر گذشت زمان مقدار زمان عادت او عوض شود.

اگر مرد با زن حائض زنا كند، يا با زن حائض بيگانه اى به گمان اين كه همسر خود اوست نزديكى نمايد، احتياط مستحب آن است كه كفّاره دهد.

هرگاه وقت نماز داخل شود و بداند يا گمان داشته باشد كه اگر نماز را تأخير بيندازد حائض مى شود، بايد فوراً نماز را بخواند.

در فرض سؤال، اشکالى ندارد؛ زیرا تنها قرائت آیه سجده براى چنین افرادى جایز نیست؛ هر چند بهتر آن است که کلّ سوره، و از جمله همان آیه موجود در دعاى کمیل را در آن حالت نخوانند( یعنی خواندن آن ثواب کمتری دارد ) .

برای زن حائض توقّف كردن در مسجد یا داخل شدن براى گذاشتن چيزى در آن حرام است امّا اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد. البته رفتن به مسجدالحرام و مسجد پيغمبر (ص) برای این افراد، مطلقا حرام است؛ حتی اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود. البته توقف در قسمتي که حکم مسجد ندارد و معمولا در مساجد، براي افراد معذور، درنظرگرفته ميشود اشکالي ندارد.

مدّت حيض بيشتر از ده روز نمى شود، بنابراین چنانچه بیشتر از ده روز شود استحاضه محسوب می شود.

خواندن عقد در زماني که زن در ايام عادت ماهيانه (حيض) به سر مي برد مانعي ندارد و عقد صحيح است.