مستحب است زن حائض در وقت نماز خود را از خون پاك كند و دستمال و پنبه را عوض نمايد و وضو بگيرد، يا اگر نمىتواند تيمّم كند و در جاى نماز خود رو به قبله بنشيند و مشغول ذكر خدا و دعا و صلوات شود.
اگر در اوقات نماز به مقدار حداقل يك تيمم و نماز وقت داشته باشد بايد نماز را بخواند و اگر فرصت به اندازه كافى است بايد بدن را طاهر كند و غسل كند و نماز را بخواند و در صورت شک بین تیمم و غسل باید تیمم نماید و نماز بخواند، اگر به هر دليل نماز را نخواند در حالى كه به ميزان يك تيمم و نماز فرصت داشته و دوباره خون ببيند بايد بعد از ايّام حيض نمازش را قضا كند.
نماز و روزه های آن چند روز صحیح بوده است.
اگر در اثناء روز خون حيض مشاهده نماید اگر چه نزديک مغرب باشد روزه باطل است مگر اين که بعد از غروب آفتاب خون ببيند که در اين صورت روزه آن روز صحيح است.
چنانچه خون حيض (حتي اگر بصورت لکه کمرنگي باشد) از ده روز بگذرد به مقداري که در ماه هاي قبل خون ميديده عادت ماهانه قرار ميدهد، و بقيه حکم استحاضه دارد که بر اساس کثیره یا قلیله بودن استحاضه، باید به انجام عبادات خود بپردازد. و اگر مجموع ( پاکي و خون) از ده روز تجاوز نکند همه آن حيض محسوب ميشود که بعد از پاکی باید غسل نماید و اگر از ده روز تجاوز نماید در پایان روز دهم باید غسل کند و عبادات خود را انجام دهد. ضمنا در ایام پاکی بین حیض(اگر حتی لکه کمرنگی نیز نمی بیند) باید غسل کند و عبادات خود را انجام دهد.
احتیاط واجب آن است که غسل کند و نماز مغرب و عشاء را به قصد ما فی الذمه بجا آورد.
زن دارای عادت معیّن که زمان عادت او کمتر از ده روز است، اگر خونریزی وی از زمان عادتش بگذرد و نداند خونریزی تا ده روز ادامه می یابد تا تمام مدّت ده روز حیض باشد یا بیشتر از ده روز ادامه می یابد که در این صورت تنها مدّت عادت، حیض شمرده شود، استظهار می‌کند؛ یعنی تا ده روز صبر می‌کند و به احکام زن حائض عمل می‌کند تا حال او روشن شود. اگر خون تا ده روز قطع شد، همۀ روزها را حیض قرار می‌دهد و چنانچه از ده روز گذشت، روزهای عادت خود را حیض و باقی را استحاضه به شمار می آورد.
اگر در حال عادت ماهانه ، آفتاب يا ماه بگيرد و تا آخر مدّتى كه خورشيد يا ماه بازمى شود از خون حيض پاك نشده باشد، نماز آيات بر او واجب نيست و قضا هم ندارد. همچنین نماز آیاتی که بواسطه زلزله واجب شده است و قضای آن بر حائض واجب نیست.
در فرض سؤال، باید بنا را بر پاکی بگذارد و روزه او صحیح است.
اگر خون ناشي از زخم و جرح يا عفونت باشد و يا احتمال قوي باشد که مربوط به آن است بايد محل را تطهير کند و نمازها را بخواند و وضو نیز باطل نمی شود، ولي اگر با ايام عادت مصادف شد خوني که احتمال مي دهد مربوط به عادت باشد و جريان داشته باشد (نشانه هاي خون حيض را داشته باشد) حکم حيض را دارد.
چنانچه زن، عادت معين دارد (مثلا هفت روز) و روز هشتم نيز خون ديده است، بنا را بر حیض می گذارد. اگر خون در روز دهم قطع شد همه ی ده روز، حيض است و روزه تمام اين ده روز را بايد قضا کند و اگر خون تا روز يازدهم نيز ادامه داشت باید به حکم استحاضه عمل کند. بنابراین برای روزه، قبل از اذان صبح روز یازدهم غسل می کند و روزه می گیرد.
با غسل جنابت در ايام حيض از جنابت پاک مي شود و همچنين غسلهاي مستحبي را نيز مي تواند انجام دهد اما از کارهايي که بر حائض حرام است بايد پرهيز کند. همچنين مي تواند بعد از پاکي، هر دو را نيت کرده و يک غسل انجام دهد.
