تمام عبادتهايى كه با وضو يا غسل يا تيمّم انجام مى شود، مانند نماز و روزه و طواف خانه خدا، برای زن حائض حرام می باشد؛ ولى به جا آوردن عباداتى كه طهارت در آن شرط نيست مانند نماز ميّت مانعى ندارد.
بنابر احتیاط واجب باید از کارهایی که بر او حرام بود، مثل توقّف در مسجد و مسّ خطّ قرآن اجتناب نماید؛ مگر طلاق و نزدیکی با همسر که قبل از غسل جایز است(هر چند در مورد نزدیکی، احتیاط مستحب ترک آن می باشد).
اگر مرد با زن حائض زنا كند، يا با زن حائض بيگانه اى به گمان اين كه همسر خود اوست نزديكى نمايد، احتياط مستحب آن است كه كفّاره دهد.
در فرض سؤال، اشکالى ندارد؛ زیرا تنها قرائت آیه سجده براى چنین افرادى جایز نیست؛ هر چند بهتر آن است که کلّ سوره، و از جمله همان آیه موجود در دعاى کمیل را در آن حالت نخوانند( یعنی خواندن آن ثواب کمتری دارد ) .
برای زن حائض توقّف كردن در مسجد یا داخل شدن براى گذاشتن چيزى در آن حرام است امّا اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد. البته رفتن به مسجدالحرام و مسجد پيغمبر (ص) برای این افراد، مطلقا حرام است؛ حتی اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود. البته توقف در قسمتي که حکم مسجد ندارد و معمولا در مساجد، براي افراد معذور، درنظرگرفته ميشود اشکالي ندارد.
خواندن عقد در زماني که زن در ايام عادت ماهيانه (حيض) به سر مي برد مانعي ندارد و عقد صحيح است.
چنانچه حائض کاملاً پاک شده باشد و حتي لکه خون کمرنگي نيز نبيند، نزديکي کردن قبل از غسل اشکال ندارد؛ هر چند احتیاط مستحب در ترک آن می باشد.
وطی در دُبُر در حالت حیض، بنابر احتیاط واجب جایز نمی باشد.
نزديکي(دخول) با همسر در ايام عادت ماهيانه (حتي اگر لکه کمرنگي ببيند) بر مرد و زن حرام است اما لذتهاي ديگر و بازی کردن با همسر مانعي ندارد و کفاره هم ندارد.
در فرض سؤال دست زدن اشکالی ندارد و شخصی که غسل بر او واجب شده می تواند داخل شود.
كسى كه نمى تواند كفّاره بدهد بهتر آن است كه صدقه اى بدهد و اگر نمى تواند، بايد از گناه خود استغفار كند.
هرگاه نزديكى را تكرار كند مستحب است كفّاره را نيز تكرار كند.
