مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

آخرین جزء بچه شامل جفت نمى شود.

در فرض سؤال تنها روز ملاک است.

به‌طورکلی چه جنین زیر چهار ماه و چه بالای چهار ماه باشد احتیاط آن است که از اول تا ده روز و اگر دارای عادت معین بوده به همان مقدار احکام نفاس و احکام استحاضه را اجرا کند و همچنین بعد از پایان خارج شدن تمام اجزا ده روز دیگر را نیز به همین صورت عمل کند البته اگر مقدار کم و غیرقابل‌ملاحظه‌ای می‌باشد رعایت احتیاط لازم نیست.

استمرار در خون نفاس شرط نیست، ولى اگر در اثناء کاملا پاک شود، باید عبادتهاى خود را انجام دهد.

هرگاه شك كند جنین سقط شده اگر مى ماند انسان مى شد يا نه، خونى كه از او خارج مى شود خون نفاس نيست و لازم نيست جستجو كند.

خون قبل از خروج ولد (تولد نوزاد) استحاضه محسوب می شود ولی اگر در ایام حیض باشد عادت ماهیانه محسوب می شود.

زمانی كه نخستين جزء بچه از شكم مادر بيرون مى آيد، هر خونى كه زن مى بيند خون نفاس است و زن را در اين حال نفساء مى گويند، بنابر اين خونى كه قبل از خارج شدن طفل مى بيند نفاس نيست.

در خون نفاس احتياط واجب اين است كه خلقت بچه تمام باشد.

در فرض سؤال ده روز اوّل نفاس است و ده روز دوم استحاضه و بعد از آن اگر نشانه هاى حيض را داشته باشد، حيض وگرنه آن هم استحاضه است.

چنانچه در ایام نفاس نزدیکی صورت بگیرد علاوه بر این که زن و مرد مرتکب گناه شده اند، بهتر است مرد کفاره بدهد (اختصاص به مرد دارد) و كفّاره آن، در ثلث اوّل روزهاى حيض، يك مثقال طلاى سكّه دار، يا قيمت آن است (مثقال شرعى 18 نخود مى باشد) و اگر در ثلث دوم باشد نيم مثقال و اگر در ثلث سوم باشد يك چهارم مثقال است. بنابر اين، اگر ايّام عادت شش روز باشد دو روز اوّل يك مثقال، دو روز وسط نيم مثقال و دو روز آخر يك چهارم مثقال شرعی كفّاره دارد.

در صورتیکه از مجرای طبیعی خونی جاری شود (که معمولا جاری می شود) غسل نفاس دارد.

هرگاه شك كند جنین از او ساقط شده يا نه، خونى كه از او خارج مى شود خون نفاس نيست و لازم نيست جستجو كند.