در فرض سؤال ده روز اوّل نفاس است و ده روز دوم استحاضه و بعد از آن اگر نشانه هاى حيض را داشته باشد، حيض وگرنه آن هم استحاضه است.
تمام عبادتهايى كه با وضو يا غسل يا تيمّم انجام مى شود، مانند نماز و روزه و طواف خانه خدا، برای زن نفساء حرام می باشد؛ ولى به جا آوردن عباداتى كه طهارت در آن شرط نيست مانند نماز ميّت مانعى ندارد.
نزديکي کردن با زن در حال نفاس حرام است، اما بعد از نفاس اگر زن در استحاضه قليله باشد مانعي ندارد ولي در استحاضه کثيره بايد قبل از نزديکي، غسل روزانه را انجام داده باشد.
چنانچه در ایام نفاس نزدیکی صورت بگیرد علاوه بر این که زن و مرد مرتکب گناه شده اند، بهتر است مرد کفاره بدهد (اختصاص به مرد دارد) و كفّاره آن، در ثلث اوّل روزهاى حيض، يك مثقال طلاى سكّه دار، يا قيمت آن است (مثقال شرعى 18 نخود مى باشد) و اگر در ثلث دوم باشد نيم مثقال و اگر در ثلث سوم باشد يك چهارم مثقال است. بنابر اين، اگر ايّام عادت شش روز باشد دو روز اوّل يك مثقال، دو روز وسط نيم مثقال و دو روز آخر يك چهارم مثقال شرعی كفّاره دارد.
کفاره ی نزدیکی در نفاس را باید به فقراء و نیازمندان بدهند و با توجه به مستحب بودن آن، می توان به سادات یا واجب النفقه نیز پرداخت نمود.
هرگاه بخواهد قيمت طلا را بپردازد بايد به قيمت روزى كه مى پردازد حساب كند. برای اطلاع از قیمت دقیق آن می توانید به زرگرها مراجعه نمایید.
كسى كه نمى تواند كفّاره بدهد بهتر آن است كه صدقه اى بدهد و اگر نمى تواند، بايد از گناه خود استغفار كند.
مسّ خطّ قرآن يا اسم خدا و پيامبران و امامان برای زن نفساء بنابر احتياط واجب حرام است، حتی اگر وضو داشته باشد.
برای زن نفساء توقّف كردن در مسجد یا داخل شدن براى گذاشتن چيزى در آن حرام است امّا اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود يا براى برداشتن چيزى برود مانعى ندارد. البته رفتن به مسجدالحرام و مسجد پيغمبر (ص) برای این افراد، مطلقا حرام است؛ حتی اگر از يك در داخل و از در ديگر خارج شود. البته توقف در قسمتي که حکم مسجد ندارد و معمولا در مساجد، براي افراد معذور، درنظرگرفته ميشود اشکالي ندارد.
توقف در قسمتهايي که مسجد است جايز نيست و احتياط واجب آن است که در حرم (محوطه اطراف ضريح) امامان عليهم السلام توقف نکند، ولي داخل شدن به رواقهاي اطراف ضريح مطهر ائمه علیهم اسلام اشکالی ندارد.
خواندن آياتي که سجده ی واجب دارد بر چنين شخصی حرام است ولي قرائت آيات ديگر جايز است.
منظور این است که در هر جلسه خواندن هفت آیه کراهت دارد و اگر در مجلس دیگری حضور پیدا نماید دوباره بخواند کمتراز هفت آیه اشکالی ندارد.
