مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

درصورتی‌که جاهل مقصّر باشد باید قضا کند، ولى اگر دسترسى به فراگرفتن مسئله نداشته، یا اصلاً احتمال بطلان نمی‌داده، قضا ندارد.

احتیاط صبر است.

نمازهایی که یقین دارد را اعاده کند ولی اعاده موارد و مقدار مشکوک لازم نیست.

باید طوری ادا کنید که درصورتی‌که مانعی نباشد خودتان بشنوید.

نمازهای سابق صحیح است.

بیش از دو سه بار خلاف احتیاط است.

در پایان آیه مزبور، روى کلمه «امر» توقّف کنند.

منظور این است که وقتی می‌گوید الله‌اکبر خدا را به بزرگی می‌ستاید و وقتی می‌گوید الحمدالله، حمد می‌کند خدا را.

به‌قصد ذکر مطلق مانعى ندارد.

منظور تعداد آیات است.

عرب در تلفّظ‌های معمول، فتحه‌های قبل از واو را کمى شبیه به ضمّه و فتحه‌های قبل از یاء را کمى شبیه به کسره ادا می‌کنند؛ بنابراین اگر منظور این است که حرکت یاء بوی ضمه یا بوی کسره می‌دهد اشکالی ندارد زیرا عرب‌ها نیز در اینجا همین‌گونه تلفظ می‌کنند اما اگر صریحاً به آن ضمه بدهد مشکل است ولی اگر جاهل قاصر بوده ضرری ندارد.

باید بلند بخواند و به این وسوسه توجه نکند؛ و خجالت کشیدن هرگز مجوّز نیست. باید بلند خواند و این حیا، حیاى جاهلانه است نه حیاى عاقلانه.