رعایت قاعده یرملون در نماز
آیا رعایت ادغام نون ساکن و تنوین در حروف «یرملون»، مثلاً در «وَ لَمْ یَکُنْ لَهُ»، یا «مَحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد» (قاعده یرملون) در نماز واجب است؟
همین اندازه که عربى صحیح صدق کند کافى است.
همین اندازه که عربى صحیح صدق کند کافى است.
هرگاه كلمه يا تلفّظ آيه يا ذكرى را صحيح مىدانسته و مدّتى در نمازها خوانده و بعد مىفهمد غلط بوده، نمازش اعاده ندارد، هرچند احتياط مستحب اعاده يا قضاى آن است.
كسى نمىتواند براى یاددادن واجبات نماز، مزد بگيرد (بنابر احتياط واجب) امّا براى مستحبات مانعى ندارد، مگر اینکه از شعائر دين باشد يا حفظ احكام الهى منوط به تعليم آن گردد.
لازم نیست آنچه را علمای تجوید براى بهتر خوانى قرآن ذكر کردهاند رعايت كند، بلكه لازم است طورى بخواند كه بگويند عربى صحيح است هرچند رعايت دستورات تجوید بهتر است.
سوره توحید برخلاف سوره حمد صحبت مستقیم با خداوند نیست بلکه حکایت خطابی است که بر پیامبر (ص) نازلشده و باید به همان صورت که جبرئیل نازل کرده خوانده شود.
وصل به سكون مانعى ندارد، هرچند ترك آن بهتر است، معنى وصل به سكون اين است كه آخر جمله را بدون زیروزبر بخواند و بلافاصله آيه يا كلمه بعد را بگويد.
احتیاط آن است که «کُفُواً احد» را آنطور که مشهور است با «واو» و ضم «فا» بخوانند و در فرض سؤال نمازهای گذشته صحیح است ولی از این به بعد مراعات نمایید.
احتياط واجب آن است كه در نماز، وقف به حركت ننمايد و معنى وقف به حركت آن است كه زیروزبر آخر كلمه را بگويد اما بین آن كلمه و كلمه بعد فاصله دهد، مثل اينكه بگويد: اللهاکبر (و آخر آن را پیش دهد) امّا مدّتى سكوت كند بعد بسمالله را شروع نمايد.
مد به مقدار لازم در طبیعت حروف نهفته است و نیاز به زحمت تازه ندارد، اما اضافه بر آنکه علمای تجویدی میگویند، جنبه تجویدی دارد و رعایت آن لازم نیست.
اگر قرائت مشهور در میان مسلمین باشد مانعى ندارد، ولى ازآنجاکه در زمان ما، مشهور همان قرائت عاصم مطابق روایت حفص است که در قرآنهای معمولى موجود است گرفتن از قرائات دیگران خالى از اشکال نیست.
اگر فاصله ای نشود نعبد را بگوید کافی است.
1 و 2: ملاکِ وقف، فاصله عرفى است خواه نَفَس بگیرد، یا نگیرد و تنها درجایی جایز است که رابطه جمله را قطع نکند.3: تفاوتى نمیکند.4: وقف با حرکت در هر جاى نماز خلاف احتیاط است.