مرکز پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی

احتیاط آن است که درمان کند.

در ذکر مستحب نماز باطل نمی شود ولی سعی کنند صحیح بخوانند و عمدا این کار را نکنند.‌

نمازش صحیح است.

اگر فاصله ای نشود نعبد را بگوید کافی است.‌

اگر زمانی كه وارد آيه بعد شده شك كند آيه قبل یا قبل‌تر را خوانده يا نه يا وارد کلمه‌ای از يك آيه شده، شك كند كلمه قبل را خوانده بايد بنا بر احتياط برگردد و آن را به‌جا آورد و بعد بقیه را ادامه دهد.

اگر جاهل مقصر بوده باید نمازهایی را که یقین دارد غلط خوانده تدریجاً قضا کند.

نمازهایی که یقین دارد را  اعاده کند ولی اعاده موارد و مقدار مشکوک لازم نیست.‌

هرگاه كلمه يا تلفّظ آيه يا ذكرى را صحيح مى‏دانسته و مدّتى در نمازها خوانده و بعد مى‏فهمد غلط بوده، نمازش اعاده ندارد، هرچند احتياط مستحب اعاده يا قضاى آن است.

هرگاه در آيه و يا ذكرى از نماز شك كند بايد آن را تكرار كند تا صحيح بگويد، امّا اگر به حدّ وسواس برسد بايد اعتنا نكند و اگر اعتنا كند نمازش اشكال دارد و بنا بر احتياط واجب بايد دوباره بخواند.

بايد قرائت و ذكر نماز را صحيح بخواند و اگر نمى‏داند ياد بگيرد، امّا كسانى كه نمى‏توانند تلفّظ صحيح را ياد بگيرند بايد همان‌طور كه مى‏توانند بخوانند و براى چنين اشخاصى بهتر است كه تا مى‏توانند نماز خود را با جماعت به‌جا آورند.

نمازهایی که بدون تقلید و به‌صورت غلط خوانده‌اید را تدریجاً قضا کنید اما در آن مدتی که تقلید کرده‌اید و رساله نگرفته‌اید و گرفتار اشتباه بودید قضا ندارد بعدازاین کاملاً مراقب باشید.

عرب در تلفّظ‌های معمول، فتحه‌های قبل از واو را کمى شبیه به ضمّه و فتحه‌های قبل از یاء را کمى شبیه به کسره ادا می‌کنند؛ بنابراین اگر منظور این است که حرکت یاء بوی ضمه یا بوی کسره می‌دهد اشکالی ندارد زیرا عرب‌ها نیز در اینجا همین‌گونه تلفظ می‌کنند اما اگر صریحاً به آن ضمه بدهد مشکل است ولی اگر جاهل قاصر بوده ضرری ندارد.